177
ค่ำคืนอันแสนยาวนานได้เริ่มต้นขึ้นเพราะหลังจากทานอาหารกันเสร็จมาโกโตะก็ได้ใช้เวลาที่เหลือร่วมกับเซนะอย่างคุ้มค่าโดยเริ่มจากทำกันในพุ่มไม้ บนต้นไม้ บนโขดหิน ที่น้ำตก จนล่าสุดก็กลับมาทำกันในป่าอีกครั้งโดยที่ไม่สวมอะไรเลย เซนะเองหลังจากที่โดนทำมากว่าสามชั่วโมงเธอจึงเหนื่อยล่ามากจึงขอตัวไปนอนพักแต่เนื่องจากที่มาโกโตะยังมีอารมณ์อยู่เขาจึงได้เสียบคาเอาไว้ขณะที่พวกเขากำลังนอนใต้ผ้าห่มโดยที่เขาได้แกล้งขยับไปมาอยู่ใต้ผ้าห่ม
"มะ..มาโกโตะคุงอย่าขยับแบบนั้นสิฉันเสียวนะ"
"ก็ฉันอยากให้เป็นแบบนั้นแหละ"
เขาได้แกล้งขยับตัวเร็วขึ้นภายในผ้าห่มจนสาวน้อยทนไม่ไหว
"อ่าส์~!"
"เสียงเพราะจังเลยนะทำเอาอยากแกล้งต่อเลยล่ะ"
"หยุดก่อนนะมาโกโตะคุง , น้า~!"
เมื่อสาวน้อยเข้ามาอ้อนด้วยการซบอกพร้อมกับคำพูดอ้อนๆแบบนี้เด็กหนุ่มจึงมีอันต้องใจอ่อนในที่สุด
"ก็ได้แต่เธอต้องทำตามที่ฉันสั่งทั้งต่อจากนี้และตลอดไปเลยนะ"
"อื้อ~ ฉันสัญญา!"
"ดีมาก~!" เมื่อสัญญาได้แบบนั้นเขาจึงหยุดแกล้งเธอพร้อมกับปล่อยให้เธอนอนพักผ่อน เซนะในตอนนอนนั้นชั่งน่ารักมากซะจนเขายังต้องยิ้มให้ ผมที่บังใบหน้าอันมีความสุขของเธอเขาได้หยิบมันปัดไปด้านหลัง
เซนะฉันตัดสินใจแล้วว่าหากเรื่องนี้มันจบลงฉันจะแต่งงานกับเธออย่างแน่นอนและฉันก็พร้อมสำหรับการที่จะต้องเลี้ยงดูดูแลเธอพร้อมกับลูกที่กำลังจะเกิด ฉันจะพาเธอไปยังยุคของฉันและจะเลี้ยงดูเธอให้เป็นอย่างดีเลย!
เด็กหนุ่มได้ใช้แขนข้างหนึ่งกอดเธอและใช่มืออีกข้างลูบหัวเธอเบาๆ
ถึงแม้จะเหมือนกับเพื่อนสาวในอดีตแต่เซนะก็คือเซนะถึงแม้จะทำไปเพราะอารมณ์ชั่ววูบแต่เขาก็รักเธอจริงๆ
ในช่วงเวลาค่ำคืนอันเงียบสงัดภายในป่า สายลมก็ได้พัดผ่านพวกเขาไป ไอเย็นจากยามค่ำคืนได้ตรงเข้ามาทำร้ายพวกเขาแต่มันก็เท่านั้นเพราะถึงแม้จะเย็นสักแค่ไหนก็สู้ความร้อนจากร่างกายของทั้งสองที่โอบกอดกันไม่ได้สักนิด
กองไฟที่กำลังลุกโชนอยู่เองก็เป็นตัวช่วยให้อุณหภูมิรอบๆนั้นเพิ่มสูงขึ้นรวมทั้งยังมีผ้าห่มกับผ้ารองพื้นจากอนาคตรวมกับหมอนอีกจึงช่วยเพิ่มความอบอุ่นได้เป็นอย่างดี
ช่วงเวลาของค่ำคืนนั้นได้ล่วงเลยไปจนถึงเที่ยงคืน
สาวน้อยที่นอนหลับอย่างเพียงพอจึงตื่นขึ้นมาเป็นเหตุให้มาโกโตะจัดหนักกับเธออีกครั้งซึ่งคราวนี้เธอถูกมาโกโตะทำกันยันเช้าของอีกวัน
และหลังจากที่เช้าวันใหม่ได้เริ่มต้นขึ้นพวกเขาก็ได้ออกเดินทางในความสัมพันธ์ที่แตกต่างไปจากเดิม
เพียงแค่คืนนั้นคืนเดียวเซนะก็เข้าใจทุกอย่างของมาโกโตะออกจนหมดราวกับความคิดของเธอกับเขากำลังซิงโครกันอยู่
ในระหว่างการเดินทางในป่ามาโกโตะก็ได้สั่งสอนความรู้จากอนาคตให้กับเธออย่างเต็มที่เพื่อเธอพร้อมสำหรับการไปใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันที่อนาคต
และเซนะเองก็สามารถเรียนรู้ได้ไวจนน่าแปลกใจ
"คำถามคือตอนนี้ในอนาคตมีดาวที่เป็นพันธมิตรต่อโลกกี่ล้านๆดวงจากกี่ล้านๆดวงโดยแบ่งออกเป็นกี่ประเภทอะไรบ้างและมีสายพันธุ์หลักอยู่กี่สายพันธุ์อะไรบ้างรวมทั้งมีสายพันธุ์ย่อยอีกกี่สายพันธุ์"
"คำตอบคือมีพันธมิตรอยู่ 9,180,560,908,075 ดวงจาก
208,765,098,897,560 ดวงโดยมีอยู่ 3 ประเภทคือ พวกดาวที่เป็นแก๊ส ของแข็ง
และของเหลว โดยมีสายพันธุ์หลักๆอยู่ 3 สายพันธุ์คือ void สิ่งมีชีวิตที่ไร้รูป hiper พวกมีรูปลักษณ์ และสุดท้ายคือพวก soul พวกจิตวิญญาณโดยพวกนี้จะไม่สามารถขยับไปไหนได้และเป็นเพียงแค่จิตวิญญาณในวัตถุต่างๆ โดยมีสายพันธุ์ย่อยอีก 77 สายพันธุ์ ถูกไหม"
"เป๊ะ! เลยแต่เธอระวังพวกจิตวิญญาณที่สถิตอยู่รอบๆให้ดีๆนะ"
"พวกเขาขยับไม่ได้ไม่ใช่หรอ???"
"ถูกของเธอแต่ว่าพวกนี้น่ะมีพลังมากที่สุดเพราะงั้นจงระวังในอนาคตพวกนี้ก็เพิ่งถูกค้นพบเป็นประเภทใหม่ที่มีความลับอีกมาก"
"อย่างงั้นหรอ~!?"
(เขาว่างั้นแหน่ะ)
เซนะได้พูดในใจให้กับเหล่าจิตวิญญาณที่ยืนอยู่รอบๆได้ยินซึ่งมีเพียงเซนะที่มี Eye the future เท่านั้นที่จะเห็นพวกเขาได้
ซึ่งนี่ก็คือ พลังของมิโกะสายเลือดบริสุทธุิ์!
เขาพูดผิดอย่างหนึ่ง พวกเราไม่ใช่ว่าขยับไปไหนไม่ได้แต่พวกเราไม่อยากจะเข้าไปยุ่งกับพวกเขาก็เท่านั้น
พวกเราแค่อยากจะอยู่อย่างสงบ
พวกเราไม่ต้องการที่จะยุ่งเกี่ยวกับใคร
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น