189
หลังจากที่โดนสาวน้อยตักเตือนไปเสียงนั่นก็ได้เงียบหายไปเลย...
การเดินทางของพวกเขาจึงมีอุปสรรคหายไปอีกหนึ่ง เสียงปริศนาเมื่อตะกี้นี้คือเสียงของ soul เหล่าจิตวิญญาณที่สิงสถิตอยู่ในทุกสรรพสิ่งในโลก แต่ครั้งนี้เป็นจิตวิญญาณของหิมะ
การตักเตือนในครั้งนั้นจึงทำให้สภาพอากาศกลับมาดีขึ้นอีกครั้ง
พวกเขาจึงมุ่งหน้าต่อไปได้อย่างหมดห่วง
ในระหว่างการเดินทางเพื่อมุ่งหน้าสู่ชิโอมิโรงเรียนปริศนาที่ทำให้ประวัติศาสตร์เริ่มเปลี่ยนแปลงไปก็ได้มีอีกเป้าหมายนึงซึ่งก็คือการตามหาต้นตอของลางร้ายจากลางสังหรณ์ของเซนะ
ท่ามกลางลานหิมะขาวโพลนกว้างสุดลูกหูลูกตา ได้มีสิ่งหนึ่งกำลังพุ่งตรงมาทางนี้
มันคือเงาทมิฬของอะไรสักอย่างที่ดูทรงพลัง
"นั่นมันอะไรน่ะ"
"จิตชั่วร้ายนี้เหมือนกับที่ฉันสัมผัสได้ค่ะ"
"แสดงว่ายังไม่ใช่สินะ!"
มาโกโตะไม่รอช้ารีบเข้าไปหาเงาทมิฬทันที ที่นั่นเขาสังเกตเห็นอะไรบางอย่างซึ่งมาพร้อมกับเงาปริศนา
ปีกสีแดง
ตัวอ้วนๆจ้ำม่ำ!
มีหาง หน้าตาคล้ายกระต่าย!
มังกรก็ไม่ใช่กระต่ายก็ไม่เชิง นี่มันตัวอะไรกัน!
มาโกโตะได้ยืนมองสิ่งมีชีวิตแปลกๆที่ดูเหมือนกำลังบินหหนีเงาปริศนาอยู่ มันได้บินมาหลบหลังของเขาโดยที่เขายังงงๆอยู่
"นี่นายเป็นตัวอะไรกันเนี่ยแล้วเข้ามาหลบหลังฉันอย่างนี้ฉันก็ดูเหมือนจะซวยสิ!"
"ช่วยฉันที มันต้องการจะฆ่าฉันเพื่อเอาพลังอวตารไป"
"อวตาร~"
(อย่างนี้นี่เอง!)
เซนะที่หลบอยู่ตรงเนินหิมะจึงได้ชะเง้อหน้าออกมา
จากตอนแรกที่มีหิมะขาวโพลนแต่ในตอนนี้มันกับเต็มไปด้วยสีดำทมิฬจากเหล่าคนนับพันที่ใส่ชุดเกราะสีดำทมิฬอันน่าเกรงขาม
มันเกิดขึ้นเร็วมากจนสาวน้อยตามไม่ทัน
เธอได้เปิดแท็บสีฟ้าขึ้นมาพร้อมกับโทรคุยมายังอีกแท็บของมาโกโตะที่กำลังยืนอยู่ท่ามกลางกองกำลังนับพัน และเง่าทมิฬที่กำลังมีอะไรบางอย่างออกมา
"นี่มาโกโตะคุงนี่มันเกิดอะไรขึ้นแล้วกองทัพพวกนี้คืออะไรกัน นี่ฉันงงไปหมดแล้วนะ"
"ฉันเองก็ไม่รู้แต่ที่แน่ๆคือเรื่องนี้คงจะเป็นเรื่องใหญ่มากแน่ๆ"
(นี่ตอบแล้วหรอ!)
เธอได้แต่พูดลั่นอยู่แต่ภายในใจ คำตอบของเขามันไม่ได้ช่วยให้เธอเข้าใจเลยสักนิดเดียว
"พูดแล้วเธออาจจะงงๆแต่เดี๋ยวรอฟังคำอธิบายเถอะ"
(งงแล้วค่ะ!)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น