ตอนที่ 154
"ฉันมีสองทางเลือกให้แกตาแก่โทษที่กล้ามาท้าทายฉันและก็โทษที่กล้ามาทำร้ายลูกสาวของท่านนาเดชิโกะนั่นคือตายกับตายเท่านั้น!"
มันได้ค่อยๆลอยมาหาโอดินเรื่อยๆพร้อมๆกับโชว์พลังที่เหนือยิ่งกว่าของโอดิน 10 เท่าออกมา คำพูดของเขาในตอนนี้คือของจริงโอริกามิรับรู้ได้ทันทีที่ได้ยินเธอพยายามส่งเสียงเพื่อที่จะหยุดเขาแต่เสียงของเธอมันกับเหือดแห้งหายไป เธอกำลังกลัวมุเก็นในร่างนี้อยู่
มุเก็นได้เตรียมพลังเพื่อที่จะฆ่าโอดินขณะลอยไปหา แต่แล้วมันก็ได้หยุดอยู่กับที่เพราะถูก duo ของอามาเนะซึ่งมีชื่อว่าโปรเข้ามาขวางเอาไว้
ทั้งสองตาจ้องมองกันก่อนที่ฝ่ายมุเก็นจะถามขึ้น
"หลบไปโปรฉันจะฆ่ามัน!"
"นั่นแหละที่ฉันต้องมาห้ามนายพวกเรา duo ผู้พิทักษ์ของท่านเซนะมีหน้าที่ที่สำคัญคือทำตามคำสั่งของท่านเว้นแต่ พิเกีย กับ เทียร์ หน้าที่ของพวกเราคือเป็นขุมพลังให้กับพรรคพวกของท่านเซนะภายใต้ชื่อทีมว่า Little Nova พวกเราได้นายใหม่เป็นระดับนายท่านที่เรียกได้ว่าสุดยอดจนกระทั่งถึงวันที่พวกนายท่านทุกคนต้องแยกย้ายกันไปพวกเราที่มีหน้าที่ต้องปกป้องท่านเซนะจึงต้องแยกกันไปตามนายท่านและมาจนถึงตอนนี้พวกเราก็ถูกส่งต่อมายังผู้สืบทอดอย่างพวกลวกพี่เป็นต้น พวกเราทุกคนได้รับการฝากฝังจากเหล่านายท่านให้คอยดูแลเหล่าผู้สืบทอดเพราะงั้นในตอนนี้เจ้านายของพวกเราจึงไม่ใช่เพียงแค่ท่านเซนะคนเดียวนายเข้าใจไหม"
"นายจะบอกว่าให้ฉันปล่อยท่านเซนะไปทั้งๆที่ไม่มีแม้แต่ duo ผู้พิทักษ์สักคนเนี่ยนะแล้วยังจะให้อยู่ปกป้องยัยโอริกามิด้วย"
''ใช่แล้ว!"
"อย่ามากวนประสาท! ฉันจะไปช่วยท่านเซนะใครก็ตามที่มาขวางต่อให้จะเป็นนายฉันก็จะอัดมันทิ้ง!"
"งั้นถ้าเป็นฉันล่ะ"
"ก็สวยสิเข้ามา.. มา... " มุเก็นถึงกับเหว๋อทันทีที่เขาหันมาทางต้นเสียง เจ้าตัวได้พบเจอกับฮิคาริที่กำลังยืนยิ้มอยู่อย่างสดใส เพียงแค่รู้ว่าเป็นฮิคาริมุเก็นก็ถึงกลับคืนสู่ร่างเดิมทันที
"ขอโตดครับ!" มุเก็นได้ก้มหัวขอโทษงามๆอย่างสุภาพนอบน้อมเล่นเอาโอริกามิยังต้องอ้าปากค้างพร้อมกับอุทานขึ้นมายาวๆ
"เอ๋~ !!! นี่เธอเป็นใครกันแน่ฮิคาริ!"
"เอิ่ม... แค่คนรู้จักอ่ะ!"
"รู้จัก???" ทุกคนเชื่อไม่ได้กับคำพูดของเธอ มันเห็นได้ชัดเลยว่าเธอมีอำนาจสูงยิ่งกว่ามุเก็นเพราะไม่งั้นมุเก็นคงไม่ทำท่าทางเรียบร้อยสุภาพแบบนั้นแน่ๆ ฮิคาริก็รู้อยู่แล้วว่ายังไงทุกคนก็คงไม่เชื่อเธอจึงใช้สีหน้าจริงๆของตนออกมา
"พวกเราไม่ได้คิดจะปิดบังอะไรพวกเธอทั้งนั้นแหละแต่ว่าตอนนี้พวกเธอยังไม่เก่งพอ หากพวกเธอพร้อมแล้วถึงตอนนั้นฉันจะมาเล่าให้พวกเธอฟังเอง... "
ทั้งสนามกลับมาสงบอีกครั้งฮิคาริได้เดินกลับมาเข้ากลุ่มพร้อมๆกับพวกมุเก็นทางด้านโอดินก็ได้กลับไปนั่งที่เดิม ไม่นานก็ได้มีภาพของเซนะปรากฏขึ้นมาบนจอ รอบๆตัวเธอเป็นเมืองร้างไร้ผู้คน ไม่มีสิ่งมีชีวิตอยู่รอบๆตัวเธอเลยแม้แต่น้อย สภาพอากาศรอบๆมีฝุ่นละอองเต็มไปหมด ทัศนวิสัยแย่มากแต่ก็ยังพอมองเห็นได้อยู่ ทุกคนก็พอกันเดาได้แล้วว่าเซนะน่าจะไปติดอยู่ที่ดาวร้าง ชื่อของมันก็บ่งบอกทุกอย่างได้อย่างชัดเจน ไม่มีสิ่งมีชีวิต ไม่มีไฟ้ฟ้า ไม่มีน้ำ ไม่มีอะไรเลยทั้งสิ้น....
"ดูเหมือนว่าผมจะซวยแฮะ"
( ถูกต้อง! )
เธอพยายามเดินไปมาเพื่อหาทางออกไปจากที่นี่ หากเป็นคนปกติมีอยู่ด้วยกันสองวิธีที่จะสามารถเดินทางไปต่างโลกได้ อย่างแรกคือ ใช้พลังของตนเปิดประตูมิติซึ่งข้อนี้เซนะไม่สามารถทำมันได้เพราะเธอไม่มีพลัง ส่วนข้อสองคือการใช้ไอเทมแต่โชคร้ายที่เธอไม่ได้พกอะไรแบบนั้นติดตัวมาเลย
สาวน้อยจึงเดินต่อไปโดยหวังจะเจออะไรบางอย่างที่พอจะช่วยให้เธอออกไปจากโลกนี้ได้ แต่ก็ดูเหมือนจะเปล่าประโยชน์ เธอเดินหามันจนขาล้าไปหมดจึงเป็นเหตุให้เธอต้องหยุดพักบนม้านั่งที่พังลงไปมากกว่าครึ่งของสภาพเดิม
แต่อย่างน้อยๆมันก็มีสภาพพอที่จะนั่งได้สาวน้อยจึงตัดสินใจนั่งบนนั้นเพื่อคิดหาวิธีออกไป
"ถ้าหากไม่จำเป็นจริงๆก็ไม่อยากจะโทรหาคนอื่นๆเพื่อขอความช่วยเหลือหรอกนะ ว่าแต่แถวนี้มีสัญญาณไหมอ่ะ!"
( มันจะไปมีได้ไง! )
ทุกคนได้พร้อมใจกันพูดประโยคนี้ออกมาภายในใจทันทีที่เซนะพูดจบ เนื่องจากภาพของเธอถูกฉายไปทั่วทุกจักรวาลจึงทำให้มีแต่คนจับตามองเธอด้วยความสนอกสนใจกันใหญ่
เพราะการที่มัวแต่สนใจกับการหาวิธีเพื่อที่จะออกไปจากโลกแห่งนี้ทำให้สาวน้อยไม่รู้เลยว่ามีใครบางคนกำลังยืนมองเธอจากบนหลังคาบ้านพุๆอยู่
อยู่นั่นเอง...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น