250
ดูเหมือนว่าเธอเองจะรับรู้ได้ถึงอะไรบางอย่างจากท่าทางของเขาเธอจึงกอดตอบเขากลับไปก่อนที่สาวน้อยจะพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงน่าฟัด
"คืนนี้ฉันคงไม่ได้นอนอีกแล้วสินะ~"
"ถ้าเธอไม่ไหวฉันจะหยุดก็ได้นะ"
"ไม่อ่ะๆ ก็แบบถ้ามันทำให้มาโกโตะคุงมีความสุขได้กับแค่ความเหนื่อยแค่นี้น่ะมันจิ๊บๆ"
"ตัวแค่นี้แต่เก่งจังเลยนะเรา" เขาได้คลายกอดออกก่อนจะนำใือข้างหนึ่งมาลูบหัวของเธออย่างอ่อนโยน
"มาโกโตะคุงทำเหมือนฉันเป็นเด็กเลยอ่ะ"
"ในสายตาของฉันเธอน่ะเหมือนเด็กอายุ 7 ขวบไม่มีผิด"
"ตรงไหนอ่ะ!"
"เกือบหมดทุกตรงเลย"
"โหดร้ายยยยย~!" สาวน้อยถึงกับน้ำตาไหลพรากลงมาอย่างกับน้ำตกด้วยสีหน้าเอ๋อหน่อยๆ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น