218
ใบหน้าของเธอนั้นแสดงความเจ็บปวดออกมาได้อย่างชัดเจน น้ำตานั้นได้ไหลรินลงมายังแก้มของเธอก่อนจะหยดลงสู่ร่างของเขา
น้ำตาของเด็กสาวคนนี้มันทำให้ร่างกายของเขาที่บาดเจ็บขยับไปเอง... มือทั้งสองได้โอบกอดร่างของสาวน้อยไว้อย่างแน่นหนาเพื่อให้เธอแน่ใจว่าตนจะไม่ไปไหนอีกแล้วก่อนที่เขาจะลงมือจูบกับเธออีกรอบ....
รสชาติของจูบนี้มันช่างหวานและเย้ายวนจนแทบไม่อยากจะหยุด ตัวเขาคิดว่าความรู้สึกนี้คงจะไม่ต่างอะไรกับคนบ้าสักเท่าไหร่นัก...
หลังจากจูบที่สองจบลงมาโกโตะจึงได้นำหน้าของตนออกห่างจากหน้าของสาวน้อยก่อนจะใช้มือทั้งสองจับแก้มของเธออย่างอ่อนโยนพร้อมกับเช็ดน้ำตาให้กับเธอ
"ฉันคงให้สัญญาแบบนั้นไม่ได้เพราะว่าบางครั้งตัวฉันก็ต้องเห็นเธอสำคัญก่อนเป็นอันดับแรกอยู่แล้ว เพราะเธอน่ะเป็นยิ่งกว่าชีวิตของฉันสักอีกนะเซนะ.."
"มาโกโตะคุง... " สายตาอันแน่วแน่ของมาโกโตะที่กำลังสบตากับของเธออยู่มันได้ทำให้สาวน้อยถึงกับยอมแพ้ไปเลยในทันที
การเตรียมใจของเขานั้นคือของจริง...
"ฉันรู้ว่ามันลำบากใจสำหรับเธอแต่ฉันเชื่อน่ะว่าท่าเป็นคนอื่นล่ะก็ต้องทำแบบที่ฉันทำอย่างแน่นอน... นั่นก็เพราะว่าเธอเป็นคนที่วิเศษขนาดนี้ยังไงล่ะ... "
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น