222
"งั้นก็ขอระบายกับเธอหน่อยแล้วกันนะสึกุมิ"
"อื้ม~ เรื่องอะไรก็ว่ามาได้เลย.. ว๊ายยยย~!!!!"
ไม่ทันขาดคำมาโกโตะก็ได้ไซร้คอของสาวน้อย ก็จริงอยู่ที่เซนะนั้นซื่อมาก ซื่อเกินจะเยียวยา แต่ถ้าลองโดนเข้าไปสักหน่อยสาวน้อยคนนั้นก็จะรับรู้ได้ถึงเจตนาของตนได้ทันที
เธอในตอนนี้ได้มีสีหน้าแดงขึ้นมาทันที
"คราวนี้ก็คงจะรู้แล้วนะว่าฉันต้องการอะไรกันแน่"
"อ..อื้ม.. เดิมทีฉันก็เป็นคนบอกกับมาโกโตะคุงเองเลยฉันขอโทษนะที่ไม่เข้าใจมาโกโตะคุงตอนช่วงเมื่อกี้นี้นะ"
"เธอเป็นแบบที่เธอเป็นนั่นแหละดีแล้ว.. "เขาได้เว้นจังหวะก่อนจะนำหน้าของตนมาไว้ตรงกันกับหน้าของสาวน้อย
"เพราะงั้นก็ไม่จำเป็นต้องขอโทษฉันหรอก.. "
"นี่มาโกโตะคุง..."
"ว่า???"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น