ตอนที่ 52 VI
"โคมาริ ไม่สิ โซเฟีย! ออกไปจากร่างของโคมาริซะ!"
เขาได้ตวาดใส่โซเฟียแบบชนิดที่เจ้าตัวเองก็ยังคาดไม่ถึง
"นี่นายเป็นอะไรไปอากิโตะ นายไม่ใช่คนแบบที่จะตวาดใส่คนอื่นแบบนี้นี่น่า!?"
"ฉันเป็นคนอย่างนี้แหละแล้วก็กับคนที่ควบคุมร่างของน้องสาวฉันอยู่คนเป็นพี่ไม่รู้สึกอะไรเลยก็แปลกแล้ว"และแล้วอากิโตะก็ได้ถอดหน้ากากออกมาหน้ากากนี่เป็นหน้ากากจากอนาคตที่ทำให้ผู้สวมใส่สามารถแปลงกายเป็นใครก็ได้ที่ตนเคยเห็นโดยจะไม่ทำงานก็ต่อเมื่อถอดมันออก และแล้วตัวจริงของอากิโตะก็ได้ถูกเปิดเผย ผมสีน้ำตาลอันแสนสวยราวกับเส้นไหมชั้นเลิศได้สะบัดไปมา ดวงตาสีเขียวสดใสดุจดั่งมรกตได้จ้องมาที่เธอ ชุดทหารเรือสีขาวฟ้าที่เธอสวมอยู่ก็ดูเข้ากับเธอได้อย่างลงตัวไร้ที่ติ ริมฝีปากอมชมพูสุดเย้ายวยนั่นก็ก็อีก และที่สำคัญเลยคือเธอมีเต่ากระดองสีเขียวยืนอยู่บนไหล่ข้างขวาอยู่ตัวนึงแบบเด่นๆถึงแม้ว่าร่างกายจะดูเด็กลงแต่เธอก็คือ โอโทเนะ นิโครุ น้องสาวแท้ๆของเซนะอย่างแน่นอน
โคมาริที่เห็นจึงได้ได้ทำตาค้าง
"อย่างนี้นี่เองเธอเป็นน้องสาวของเซนะและโคมาริก็คือน้องสาวของเธออีกทีเพราะงั้นเธอถึงโกรธแบบนี้สินะ"
"ถูกต้องแล้วค่ะ! ฉันน่ะรอเวลาที่ท่านพี่จะปรากฏตัวมาโดยตลอด เพื่อการนั้นถึงได้ยอมเล่นไปตามน้ำของคุณ"
"แต่เธอพลาดอยู่อย่างนึงนะนิโครุซัง"
เธอได้ลอยตัวขึ้นสูงเหนือหัวของนิโครุราวกับคนที่อยู่เหนือกว่าพร้อมกับฉีกยิ้มให้กับคนด้านหลัง นิโครุที่รู้ตัวแล้วว่ามีคนอื่นอีกจึงรีบหันกลับไปจนเจอเข้ากับราชันย์คนที่ 6 เลโอ อาร์เธอร์ ชายผู้ซึ่งทำลายได้ทุกอย่างแถมยังเป็นคนที่ถูกกล่าวขานว่าเป็นมือซ้ายของโซเฟียอีกด้วย
เลโอ อาร์เธอร์ เขาเป็นเด็กผู้ชายที่เรียกได้ว่าทั้งหล่อ ทั้งรวย แถมยังลึกลับ ผมสีส้มของเขามักจะถูกมัดรวมกันเอาไว้คล้ายหางม้า ดวงตานั้นเป็นสีของอเมทิสต์ที่สุกสกาวราวกับความสว่างของกลุ่มดาวยามค่ำคืน ส่วนตัวแล้วเป็นคนที่ชอบใส่ชุดสูทแบบเต็มยศเดินมาไหนไปไหนอยู่ตลอดแถมยังชอบเกี่ยวกับเรื่องกฏระเบียบจนได้เป็นถึงคณะกรรมการคุมกฏในโรงเรียนอีกด้วย ในยามที่ทุกคนกำลังตกอยู่ในอันตรายเขาก็มักจะโผล่มาช่วยทุกๆคนได้อย่างทันท่วงที ไม่ว่าจะเป็นคน กองทัพ หรือ duo จำนวนมากขนาดไหนเขาก็มักจะเผชิญหน้าอย่างไม่เกรงกลัวและในศึกก่อนที่เขาจะได้รับฉายาว่า ราชันย์ เขาก็ลุยเดี๋ยวไปถล่มตัวแทนทีมต่างๆคนเดียวจนเรียกได้ว่าเป็นคนบ้าบิ่น แต่ความจริงแล้วที่เขาทำแบบนั้นก็เพราะอยากลดภาระให้กับพรรคพวกในทีมของตน แถมในศึกของซิคฟรีดเขาก็โผล่ออกมาจัดการกับพรรคพวกของมันได้อย่างเหนือชั้นหรือเรียกได้ว่าแทบจะไม่ได้สู้
เพราะงั้น ในบรรดาราชันย์ทั้งหมดเขาคือชายที่แข็งแกร่งที่สุดอย่างไม่ต้องสงสัย
เลโอที่ปรากฏตัวขึ้นมาจึงได้ฟาดง้าวที่เสกมาใส่นิโครุอย่างจังๆแต่นิโครุก็ได้ใช้คริสตัลเทเลพอร์ทหนีไปยังสถานที่ใกล้นั้นก่อนที่จะโดนการโจมตี เป็นอันรอดได้อย่างหวุดหวิด
...บ้าน่า! การที่เขามาอยู่ที่นี่ได้ก็แสดงว่าเขารู้แล้วว่าเราจะทำแบบนี้งั้นก็หมายความว่าพวกเขารู้ถึงความตั้งใจของเราตั้งแต่แรกแล้วสินะ กรอด!... เธอได้กัดฟันพร้อมกับมองไปข้างหน้าซึ่งตอนนี้ก็ได้มีโคมาริกับเลโอมายืนอยู่ตรงหน้าแล้ว
ในตอนนี้ทั้งสามได้มาอยู่ตรงสนามประลองเวทย์มนตร์ซึ่งในอดีตเคยมีการประหารคนที่นี่มาก่อน เลโอจึงได้หลับตาพร้อมกับพูดขึ้นมาว่า
"เท่านี้เธอก็หนีไม่ได้อีกแล้ว"
นิโครุที่ตอนแรกไม่เชื่อเพราะว่าเขายังมีคริสตัลวาร์ปอยู่ก็ได้มองไปที่มันจนเห็นสภาพของมันที่ตอนนี้ถูกง้าวนั่นฟันจนใช้การไม่ได้อีกแล้วเธอจึงเริ่มเหงื่อตกและหันกลับไปหาเขา
....เขาคนนี้แข็งแกร่ง! การโจมตีเมื่อกี้นี้เขาไม่ได้หวังจะเล็งที่เราแต่เป็นที่คริสตัลแถมยังเร็วแบบที่เราไม่ทันจะรู้ตัวอีกด้วยแถมยังมีโคมาริที่มีพลังของพระเจ้าอีก ถ้าเราจะเอาชนะคนพวกนี้ได้คงจะเป็นได้แค่โอกาสหนึ่งในล้านๆเท่านั้นสินะ... เจ้าตัวจึงยิ้มสู้พร้อมกับพูดขึ้นมาด้วยความรู้สึกลึกๆภายในใจ
"ถ้ารู้งี้ฉันน่าจะไปบอกรักท่านพี่ก่อนนะคะ"
"นี่เธอเป็นยูริงั้นสินะ" สิ้นคำพูดของเลโอทั้งสามก็ได้พุ่งเข้าปะทะกันจนเกิดเสียงระเบิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง ทั้งหอคอย ทั้งตึก ทั้งเมือง
ทั้งถนน ทุกๆสิ่งที่อยู่รอบๆพวกเขาต่างพากันถูกทำลายลงเรื่อยๆ ในขณะเดียวกันนั้นก็ได้มีประกายแสงสีรุ้งค่อยๆพุ่งมายังทิศทางที่พวกเขากำลังแล่อาวุธกันอยู่
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น