ตอนที่ 59 the ring of fire
ณ โลกที่พวกเธอกำลังสู้กันอยู่ ที่โลกแห่งนี้แต่เดิมก็เคยมีมนุษย์อาศัยอยู่เช่นกันพวกเขาเหล่านั้นต่างก็เคยเป็นถึงวีรบุรุษที่เป็นตำนานมาก่อนทั้งสิ้นแต่เพราะเหตุนั้นเองจุดจบจึงมาหาพวกเขาโดยไม่รู้ตัว ย้อนกลับไปเมื่อ
1000 ปีก่อนได้มีเพียงหมู่บ้านเล็กๆหมู่บ้านหนึ่งอาศัยอยู่โดยพวกเขาเหล่านั้นก็คือวีรบุรุษและสตรีที่ได้กลายเป็นตำนานของโลก ถึงแม้ว่าที่โลกแห่งนี้จะมีคนอยู่เพียงแค่หยิบมือแต่พวกเขาทุกคนต่างก็เป็นนักรบที่แข็งแกร่ง แน่นอนว่าสิ่งนั้นย่อมมากับสิ่งเลวร้าย
เมื่อคนของโลกนี้ได้สร้างชื่อเสียงและกลายเป็นตำนานก็มีเหล่าคนที่ไม่พอใจกลับการมีตัวตนของพวกเขาและแล้วอยู่มาวันหนึ่งพวกเขาก็ถูกหลอกให้มารวมกันที่โลกแห่งนี้ซึ่งก็คือบ้านเกิดของพวกเขาพร้อมๆกับมีคนจำนวนมากล้อมรอบพวกเขาเอาไว้ และแล้วโศกนาฏกรรมก็เริ่มต้นขึ้น คนพวกนั้นได้ทำการใช้จำนวนที่มากกว่าเข้ากดดันจนในที่สุดคนของโลกนี้ก็ถูกฆ่าล้างจนสูญสิ้น
พวกเขาได้ถูกชีกล้างออกเป็นชิ้นๆ บ้างก็ถูกตัดหัวไปเสียบประจาน พวกเด็กๆก็ถูกฆ่าอย่างไร้ความปราณี ส่วนพวกผู้หญิงก็ถูกย่ำยีและโดนจับเป็นทาสเพื่อสนองตัณหา และไม่นานหลังจากที่เหตุการณ์นี้จบลงสุสานกลางเขนก็ได้ถูกสร้างขึ้นโดยไม่แม้จะมีคนทราบว่ามันมาได้อย่างไรหรือใครเป็นคนเอามา
หลังจากผ่านไปกว่า 1000 ปีร่องรอยของการต่อสู้ก็ยังคงอยู่
ไม่ว่าจะเป็นเลือด อาวุธ ชุดเกราะ หรือแม้จะเป็นหมู่บ้านที่ถูกทำลายจนเหลือเพียงแค่ซากเท่านั้น
โดยที่โลกนี้นั้นมีคุณสมบัติพิเศษคือการรักษาร่องรอยเอาไว้ได้ราวกับหยุดเวลา ทั้งกลิ่นคาวเลือด ทั้งกลิ่นดินปืน ทุกอย่างยังคงมีอยู่ราวกับเหตุการณ์นั้นเพิ่งเกิดเมื่อไม่กี่วันมานี้
เหล่านักท่องเวลาจึงได้เรียกขานโลกนี้ว่า time stop หรือโลกที่เวลาถูกหยุดเดิน
เทียร์ที่ได้หมดสติไปจึงได้เห็นภาพของอะไรบางอย่างขึ้นมาในหัว มันเป็นภาพของคนไม่กี่คนที่กล้าที่จะเผชิญหน้ากลับกองทัพนับแสนคน และพวกเขาก็ค่อยๆถูกฆ่าลงไปทีละคนๆ และนั่นก็คือภาพเหตุการณ์ในอดีตของโศกนาฏกรรมที่เกิดขึ้นบนโลกแห่งนี้
...เจ้าพวกนั้น! บ้าหรือเปล่าทั้งๆที่อ่อนแอ ทั้งๆที่จำนวนคนน้อยกว่าแท้ๆยังจะคิดสู้อีกจะว่าไปก็เหมือนกับเราตอนนี้แฮะ ทั้งๆที่ร่างกายก็เป็นแบบนี้ ทั้งๆที่พลังก็ห่างชั้นกันตั้งมาก อย่างงี้ก็มีแววว่าเราจะต้องตายไปแบบไร้ทางสู้เหมือนกับพวกเขาน่ะสิ!
"ถ้ารู้งี้เธอยังจะสู้อีกไหม"
"เสียงใครอ่ะ!?" เทียร์ได้ถามขึ้นมาในหัวกับเสียงปริศนาที่อยู่ๆก็ดังขึ้น
"พวกเราคือคนในภาพที่ถูกฆ่าตายหรือก็คือวิญญาณ"
"ถ้าเป็นงั้นจริงฉันก็ขอตอบคำถามที่นายถามเมื่อกี้นี่เลยว่า ฉันจะสู้!"
"แต่พี่บาดเจ็บอยู่นะคะ"เสียงเด็กผู้หญิงได้ดังขึ้นมาด้วยความเป็นห่วงเธอ
"ก็จริงแฮะ อีกฝ่ายมีพลังของพระเจ้าด้วยยิ่งแล้วใหญ่"
"จะยอมแพ้แล้วยอมตายไปดีๆไหม"คราวนี้เป็นเสียงของผู้เฒ่าที่ดังขึ้น
"เอิ่ม... "
"ว่าไงล่ะครับพี่สาว"เสียงของเด็กหนุ่มได้ดังขึ้น
"นี่พวกนายให้ฉันคิดมั่งสิย๊~า!!!"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น