ตอนที่ 75 oneminis
ดาบที่ฟาดกันเริ่มพังลงเรื่อยๆ เรื่อยๆ
พลังของเซนะมีมากเกินกว่าจะรับไหวอีกต่อไปแล้ว
นี่คือขีดสุดของดาบ และพลังขีดสุดของเซนะที่ตอนนี้พุ่งไปถึงจุดสุดยอด
โซเฟียไม่เคยเห็นเซนะเป็นแบบนี้มาก่อนเพราะงั้นจะตกใจก็ไม่แปลก เซนะต่างจากคนทุกคน ถ้าหากเปรียบกับตัวเลขที่ทุกคนเกิดมาที่ 0 ตันที่ 100 โดย 100 นี้ต้องผ่านทุกๆการฝึกฝนหรือการเสี่ยงตายกว่าจะไปถึงได้แต่เซนะนั้นเริ่มต้นที่ infinity หรือก็คือเธอมีทุกๆอย่างที่เหนือยิ่งกว่าทุกๆคนแต่แล้วเธอก็กลับค่อยๆลดตัวเลขนั้นลงจนในที่สุดก็เหลือ 0 แล้วก็ค่อยๆเล่นเกมไต่เต้าไปให้ถึง
100 เหมือนคนอื่น
และในตอนนี้เธอก็ได้เริ่มใช้พลังมากกว่า 100 แล้ว
ดาบที่เสียบเข้ากับพื้นดินได้ถูกตวัดเสยขึ้นไปใส่โซเฟียที่ลอยอยู่ ด้วยผลพวงจากท่าพิเศษที่เซนะใส่เข้าไปในดาบนั้นจึงทำให้แผ่นดินทั้งหมดกลายเป็นของเหลวพุ่งไปยังโซเฟียราวกับคลื่นสึนามิ เธอจึงใช้พลังของตนทำให้ทุกๆอย่างกลายเป็นน้ำแข็งก่อนจะฟันมันทิ้งไปอย่างง่ายดาย
"มีดีแค่นี้สินะ"
"เธอคิดแบบนั้นอย่างงั้นหรอ~!"
ลำแสงสีม่วงจากท่าพิเศษของเซนะจึงพุ่งตรงมายังเธอถัดจากตอนที่เธอฟันน้ำแข็งเพียงไม่นาน
(โจมตีซ้อน!)
การโจมตีนั้นจึงโดนเธอแบบเต็มๆซึ่งผลก็คือแขนของเธอข้างหนึ่งนั้นใช้การไม่ได้เลย
แต่เธอก็ไม่มีเวลาจะพักเมื่อระลอกที่สามกับที่สี่ดันตามมาติดๆวงแหวนเวทย์ทั้งเจ็ด อุกกาบาตนับร้อย พายุนับสิบๆลูก เซนะได้ใส่ทุกๆอย่าง
ออกไปจนทำให้ตัวเธอนั้นขาดสติไปเสียแล้ว
ผลจากการขาดสตินั้นเองเธอจึงไม่คิดจะออมพลังเอาไว้อีกต่อไป มันทำให้เธอโจมตีโดยไม่สนใจพวกราชันย์
" 'ระเบิดมาแล้ว!' 'นั่นอุกกาบาต อุกกาบาตกำลังตกลงมาแล้ว~!' 'คราวนี้พายุอ่ะ ว๊าย~!!!! ' 'พี่ค่ะ~!' 'เซนะ~!' "
"Protect star!" โซเฟียได้ทำการสร้างบาเรียให้กับพวกราชันย์ทุกคนก่อนที่เจ้าตัวจะยืนหยัดลุกขึ้นสู้กับเซนะในสภาพชุ่มเลือด ท่ามกลางความมึนงงของเหล่าราชันย์
.....เซนะขาดสติไปแล้วสินะ! ตัวเธอได้กัดปากตัวเองจนเลือดไหลออกมาด้วยความเจ็บใจ ก่อนที่เธอจะพุ่งไปหาเซนะที่กำลังรวบรวมพลังเพื่อที่จะใช้ท่าพิเศษสุดยอดจนตอนนี้ดาบของเธอเริ่มแตกหักทีละน้อยๆ
"เซนะ~!!!!"
ดาบของเซนะจึงได้ฟาดลงมาที่ร่างของเธอก่อนที่โซเฟียจะใช้สุดยอดท่าไม้ตายของตนบริ้งข้ามมิติหลบการโจมตีนั้นพร้อมกับพุ่งออกมาจากมิติและฟันใส่เซนะด้วยพลังทั้งหมดที่มี
"คมดาบดาราสวรรค์!!!"
ประกายแสงจากท่าของเธอได้เปลี่ยนเป็นเขี้ยวทั้งเก้าพุ่งผ่านร่างของเซนะก่อนที่ร่างของเธอนั้นจะมีเลือดกระเซ็นออกมาจากปากแผล ทางด้านโซเฟียเองหลังจากที่ใช้ท่านี้จบมืออีกข้างก็ถูกพลังของตนทำลายมือของตนเองจนตอนนี้แขนอีกข้างของเธอมีรอยแผลนับไม่ถ้วน
ก่อนที่ร่างของทั้งสองจะร่วงลงมาจากฟากฟ้า
....เซนะ ฉันน่ะดีใจมากเลยนะที่ได้เจอกับเธอ
โซเฟียได้หลับตาลงทั้งน้ำตา
....เพียงแค่นี้ก็เกินพอแล้วสำหรับชีวิตของฉัน
"ลาก่อนนะเซนะ... "
"ฉันไม่ยอมหรอกน่า!" เสียงของเซนะได้ทำให้โซเฟียถึงกับลืมตาตื่น ในตอนนี้เซนะได้ค่อยๆเข้ามาหาเธอในขณะที่พวกเขากำลังตกลงไปเรื่อยๆ เธอได้พยายามเอื้อมมือมาทางนี้
"มากับฉันสิโซเฟีย!"
"พอแล้วล่ะเซนะ... "
"ทำไมล่ะ!"
"ฉันทำร้ายทุกคน ทำร้ายน้องสาวนายและที่สำคัญฉันทำร้ายนายเพราะงั้นที่ๆฉันจะกลับไปน่ะมันไม่มีอีกต่อไปแล้ว"
"โซเฟีย... "
"ฉันขอบคุณสำหรับทุกๆอย่าง"
"ไม่นะ มันต้องไม่ใช่แบบนี้!"
ตาของเซนะเบิกกว้าง อยู่ๆภาพของคนสำคัญที่สุดของเซนะก็ผุดขึ้นมา
...เธอน่ะช่วยใครไม่ได้หรอก!
เซนะในตอนนั้นได้แต่ร้องไห้เพราะคำพูดนั้น เธอช่วยใครไม่ได้จริงๆตามที่เขาพูดเอาไว้จนมันฝังใจเธอมาจนถึงทุกวันนี้เลย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น