ตอนที่ 55 IX
เลโอได้จ้องมาที่เซนะพร้อมกับหลับตาพูดขึ้นมาในฐานะที่เคยเป็นเพื่อนกันมาก่อน
"เซนะ สำหรับโซเฟียเธอคิดว่าเขาเป็นคนยังไงกัน"
"สำหรับตัวผมคิดว่าเธอเป็นเพื่อนคนสำคัญก็อะไรประมาณนั้นแหละแล้วคุณล่ะคิดว่าโซเฟียเป็นอะไร"
"เป็นคนที่ฉันควรปกป้อง เพราะการนั้นแล้วถึงจะเป็นเธอฉันก็จะฆ่า" ตัวเขาได้หายไปจากตรงนั้นซึ่งเป็นจุดที่เงาของตึกอยู่พอดี ความกลมกลืนที่ไม่แม้แต่จะหาพบนั่นคือสุดยอดของสุดยอดที่ทำให้เขาเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุด
เซนะจึงพยายามใช้ทุกอย่างเพื่อตรวจจับหาเขาแต่มันก็ไม่ได้ผล
.....พลังของเขาจากในความทรงจำคือ ความมืดรัตติกาล ที่จะใช้ได้ก็ต่อเมื่อเป็นตอนกลางคืนเท่านั้นนั่นคือทุกอย่างที่เรารู้ผ่านความทรงจำ แต่นี่มันยังกลางวันอยู่เลยเพราะงั้นก็แสดงว่าเขาหลอกเราให้เชื่อว่าตนมีพลังความมืดรัตติกาลมาโดยตลอด ถ้าพูดถึงพลังที่ซ่อนตัวอยู่ภายในเงาได้เราก็นึกได้แต่ sadow ripper พลังสายหายากที่สามารถทำให้ผู้ใช้สามารถเข้าไปในโลกแห่งเงาและจัดการกับเป้าหมายได้อย่างไร้ร่องรอย
เซนะจึงมองไปที่เงาทั้งหมดไม่ว่าจะเป็นเงาของเศษก้อนหินหรือแม้แต่เงาของตัวเองก็ตาม แต่ก็ยังไร้วี่แววของเลโอ
.....สาเหตุที่เป็นพลังหายากก็เพราะแบบนี้นี่แหละ ถ้าหากผู้ใช้ไปยังโลกแห่งเงาแล้วล่ะก็ยังไงเราก็หาเขาไม่เจอจนกว่าคนๆนั้นจะออกมาจากโลกแห่งเงาซึ่งนั่นก็เป็นแค่ช่วงเวลาอันสั้นเท่านั้นที่เราจะสามารถจัดการเขาได้แต่ถ้าเราพลาดล่ะก็ เราตายแน่!....
การต่อสู้ของพวกเขาจึงเปลี่ยนรูปเกมไปในทันที
จากครั้งที่แล้วที่ปะทะกันแบบซึ่งๆหน้าตอนนี้กลับกลายเป็นการต่อสู้ที่เงียบเสียจนได้ยินแม้แต่เสียงของลมหายใจ
และแล้วศึกการชิงไหวชิงพริบก็ได้เริ่มขึ้นเมื่อมีอะไรบางอย่างพุดขึ้นมาจากเงาของผีเสื้อที่บินอยู่ข้างๆเซนะ ตรงนั้น! เธอจึงไม่รอช้ารีบเตรียมจะหันไปใช้ท่าพิเศษแต่แล้วก็ได้มีมือโผล่มาจับที่แขนของเธอพร้อมกับการปรากฏตัวของเลโอจากเงาของเรเพียร์ซึ่งเป็นดาบของเซนะ
"รุกฆาต!"
สิ้นเสียงของเขาง้าวขนาดยักษ์ก็ได้พุ่งเข้าไปแทงเข้าที่หัวของเซนะแต่เซนะที่ไหวพริบและสติยังพอมีอยู่จึงหลบมันได้แต่ก็ต้องแลกกับดวงตาข้างนึงที่โดนเข้ากับปลายง้าวจนใช้การไม่ได้ไปสักแล้ว จากช่วงเสี้ยววินั้นเองเซนะก็รีบกระโดดตีลังกาถอยห่างจากตรงนั้นพร้อมกับเริ่มวิเคราะห์สถานการณ์อย่างใจเย็นใหม่อีกครั้ง
....อย่างนี้นี่เอง เขาคอยควบคุมเงาร่างแยกให้โผล่ออกมาจากเงาของผีเสื้อเพื่อเบนความสนใจของเราแล้วเจ้าตัวจึงค่อยโผล่ออกมาจากมุมอับของเราเพื่อให้โอกาสโจมตีโดนนั้นมีสูง จากการสิ้นสุดการวิเคราะห์เขาจึงได้มองไปยังเงาร่างแยกที่พุดออกมาเพียงชั่วพริบตาก่อนที่มันจะสลายหายไป
และในตอนนี้สถานการณ์เดิมก็ได้กลับมาอีกครั้งเมื่อร่างของเลโอที่โผล่ขึ้นมาชั่วเสี้ยววิได้หายไปกับเงาเซนะจึงต้องรวบรวมสมาธิเพื่อคิดแผนการอีกครั้งนึง
....จินตนาการสิว่าเรามีพลังแบบเดียวกับเขา ขยายมุมของขอบเขตการคิดและพลังรวมถึงวิธีการประยุกต์พลังของเขาทั้งหมดรวมทั้งวิธีการคิดของเขาเข้าไปด้วย ถ้าหาก ถ้าหากว่าเราเป็นเขาล่ะก็!....
และก็เป็นอีกครั้งของอีกครั้งที่มีเงาพุดขึ้นมาแต่ครั้งนี้มันต่างออกไปตรงที่มีเงาถึงสิบจุดโผล่ขึ้นมาพร้อมๆกัน แต่เซนะยังไม่ยอมลงมือทำอะไรเลยในขณะที่เงาเหล่านั้นเริ่มเข้ามาใกล้ๆตัวเขาเรื่อยๆ
และแล้วเพียงชั่วพักนึงทุกอย่างก็ถูกเธอมองออกจนหมด เธอจึงได้พูดออกมาพร้อมรอยยิ้ม "เจอสักที"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น