ตอนที่ 24 clock work
ส่วนมีคมของเคียวได้กลายเป็นปากที่มีฟันแหลมคมราวกับใบเลื่อย ดวงตาสีแดงฉานได้ปรากฏบนส่วนปลายยอดบนสุดของมัน ที่สุดของอาวุธมีชีวิตที่หายากมากๆจนถูกจัดให้อยู่ในระดับเดียวกับแพลทตินั่มไอเทม(โดยไล่ลำดับจากคลาส บอน>ซิลเวอร์>โกลด์>แพลทตินั่ม>ไดม่อน>คอน>กลอเรียส>เลเจน>เวิลด์>เดม่อน/ก็อด ซึ่งอาวุธที่อยู่ในระดับสูงๆก็ยิ่งทรงอนุภาพมากขึ้นตามลำดับ)
"เคะๆๆๆ.. ได้เวลาที่ฉันจะออกโรงแล้วสินะ"
เสียงของมันได้ดังออกมาจากเคียวของเดมิสก่อนที่เคียวนั่นจะเฉือนเข้าใส่ร่างของเนเมซิสและตามด้วยดาบของโซเฟีย"ชิส์!"
"อย่าเพิ่งได้ใจไปนะ"
เจ้าตัวได้ถอยหลังออกไปแล้วใช้ท่าเอ็กโพลด์ชั่นฟันเป็นรูปกางเขนก่อให้เกิดกางเขนไฟพุ่งใส่พวกเดมิสแต่มันก็เท่านั้นเมื่ออยู่ต่อหน้าโซเฟีย เธอได้สร้างโล่น้ำแข็งขึ้นมากันเอาไว้ในพริบตาก่อนที่กางเขนไฟจะโดนตัว
หลังจากที่ไฟได้มอดดับลง เสียงจากเคียวของเดมิสก็ได้ดังขึ้นเพื่อมาเยาะเย้ยเนเมซิส
"เคะๆๆๆๆ... กระจอกแล้วยังกระจอกได้อีกพวกมนุษย์นี่มันโง่เง่ากันทุกยุคทุกสมัยเลยสิน่า!"
"เฮ้ยๆ.. ไอ้เคียวเวรแกวอนหาเรื่องตายสักแล้ว"เนเมซิสได้พูดพร้อมกับนึกภาพของเซนะไปด้วย
"แกยังคงไม่ลืมไปหรอกนะว่าแกเองก็ถูกสร้างขึ้นมาด้วยฝีมือมือมนุษย์น่ะ"
ในอดีตนานมาแล้วก่อนที่ผู้ให้กำเนิด duo จะเกิดขึ้น
ได้มีชายผู้หนึ่งนามว่า กาเซ็ต ได้ถือกำเนิดขึ้นและนั่นก็คือจุดเริ่มต้นของเรื่องราวของเหล่าไอเทมที่มีพลังมากมายสิงสถิตอยู่ภายในนั้น เขาคือผู้สร้างไอเทมเหล่านั้นขึ้นมาไม่ว่าจะเป็น เรเพียร์ที่เนเมซิสกำลังใช้อยู่ ชุนซุยของโซเฟีย และเคียวของเดมิสและอีกต่างๆมากมายโดยจวบจนถึงปัจจุบันนี้ก็ยังไม่มีใครทราบถึงวิธีการสร้างรวมถึงที่มาของพลังอันมากมายที่อยู่ในตัวไอเทมเหล่านั้น
บ้างก็ว่ากันว่าเขาไม่ใช่มนุษย์ บ้างก็ว่าเขามาจากอนาคต บ้างก็ว่าเขาเป็นมนุษย์ต่างดาว แต่ไม่ว่าจะเป็นยังไงก็ตาม....
การคงอยู่ของเหล่าไอเทมเหล่านี้ก็คือข้อพิสูจน์ว่าเขามีตัวตนอยู่จริงๆ
และเพราะผลงานของเขา เขาจึงถูกยกย่องให้เป็นบิดาแห่งศาสตราโดยปริยาย เคียวที่เดมิสกำลังถืออยู่จึงอ้าปากพูดขึ้นมา
"แล้วมันจะยังไง"ดวงตาของมันได้เบิกกว้างยิ่งขึ้น
"นี่แกน่ะเห็นผู้สร้างแกเป็นอะไรกัน!"ภาพของเซนะที่คอยเล่นเป็นเพื่อนเขาได้ผุดขึ้นมาในหัว
"สิ่งมีชีวิตชั้นต่ำ! พวกมันคือสิ่งผิดพลาดที่พระเจ้าได้สร้างขึ้น"
"โห้ววว...นี่แกยังเชื่อเรื่องงมงายอย่างพระเจ้าด้วยอย่างงั้นหรอ"
"เรื่องงมงาย... "
"ใช่แล้ว สิ่งที่เรียกว่าพระเจ้ามันก็คือสิ่งที่มนุษย์จินตนาการขึ้นมาเองไม่ใช่หรือยังไง!"
"เคะๆๆๆ... แกนี่มันกบในกะลาแท้ๆเลยนะฉันจะบอกให้เอาบุญพระเจ้าน่ะมีจริงและตอนนี้มันกำลังคอยฝ้ามองพวกเราอยู่ คอยมองจุดจบของพวกมนุษย์อย่างพวกแกยังไงล่ะ!"
"จะบอกว่าแกเคยเห็นพระเจ้าตัวเป็นๆอย่างงั้นรึไง!"
"เคะๆๆๆๆ... ถ้าฉันบอกว่าเคยเห็นล่ะ"
"ฉันเข้าใจแล้วว่าแกมันเป็นอาวุธที่เพี้ยนจริงๆด้วย!"
คิ้วของเธอได้กระตุกขึ้นมาเล็กน้อย
"พวกที่เป็นขี้ข้าของมนุษย์น่ะไม่มีสิทธิจะมาว่าฉันหรอกนะ"
"แกเองก็เหมือนกันไม่ใช่หรอ~!!!"
"โง่แล้วยังโง่ได้อีกนะแกเห็นว่าเจ้าชุดเกราะนี่กำลังใช้ฉันอยู่สินะแต่เปล่าเลยฉันกำลังใช้ร่างมันต่างหากรวมถึงใช้ร่างของยัยนี่ด้วย"
ในระหว่างที่มันกำลังพูดอยู่นั้นเดมิสก็ได้ถอดหมวกเกราะออกและสิ่งที่อยู่ภายใต้หมวกนั้นกับเป็นโครงกระดูกที่ดูผ่านกาลเวลามานับหลายร้อยหลายพันปีจนมีสภาพเหมือนกับจะหักแหล่ไม่หักแหล่
ส่วนทางด้านของโซเฟียเธอได้พูดโดยพูดตรงกับที่เคียวนั่นบอกแบบเด๊ะๆ
"คราวนี้เข้าใจหรือยังว่าใครกันแน่ที่เป็นฝ่ายถูกใช้"
โซเฟียได้พูดพร้อมด้วยรอยยิ้มอันน่ารังเกียจ ภายในร่างของพวกเขาเหล่านั้นไม่ใช่ทั้งเธอและเดมิสแต่เป็นเพียงตุ๊กตาของเคียวปีศาจก็เท่านั้น...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น