ตอนที่ 44 5ds
"จะว่าไปอลิสฉันรู้สึกเหมือนคิดไปเองรึเปล่าว่าในคฤหาสน์หลังนี้ไม่ได้มีแค่ฉันกับนายสองต่อสองน่ะ"
"ฮ่าๆ คิดมากไปหรือเปล่าคุณหนูถ้าหากว่านอนคนเดียวไม่ได้ก็บอกผมได้นะครับ"
"ใช่สักทีไหนล่ะย่ะ!!!"เธอฉุนขาดก่อนจะเดินออกจากห้องนั้นไป
หลังจากที่อลิสใช้พลังของตนเช็คดูจนแน่ใจแล้วว่า
โอริกามิไม่สามารถได้ยินสิ่งที่เขาจะพูดต่อจากนี้ได้ ตัวเขาจึงยืนขึ้นพร้อมกับพูดให้กับอะไรบางสิ่งที่กำลังอยู่ข้างหลังเขา
"นี่นายออกมาทำอะไรตอนดึกๆถ้าหากว่าคุณหนูเกิดรู้ตัวจริงของนายขึ้นมาจะทำยังไงกันล่ะ"
ไม่นานเสียงตอบกลับที่ดูแกร่งกล้าก็ดังขึ้น
"เธอมีชะตากรรมที่ถูกกำหนดเอาไว้แล้วและไม่ช้าหรือเร็วฉันกับเธอต้องได้พบกันอย่างแน่นอน"
"นายก็เลยปรากฏตัวออกมาเนี่ยนะ คุณหนูถึงจะเห็นแบบนั้นแต่เธอก็เป็นคนขวัญอ่อนอยู่ระดับนึงและถ้าเขาเกิดเห็นร่างจริงของนายเข้าบางทีเธออาจจะหวาดกลัวนายไปเลยก็ได้"
"ฉันอยู่มานานกว่านาย ตั้งแต่ตอนที่เธอเกิดมาฉันก็คอยเฝ้ามองเธอมาโดยตลอดเพราะงั้นเธอจะไม่มีทางตกใจกลัวฉันได้อย่างแน่นอนและอีกอย่างเธอก็เป็นลูกสาวของท่านผู้นั้นอีกด้วย"
"แต่ว่า... "
"ไม่มีแต่! อีกไม่นานโลกของเธอก็จะเริ่มเปลี่ยนแปลงนายเพียงแค่คอยผลักดันเธอก็แค่นั้นและนั่นก็คือหน้าที่ของนาย!"
หลังจากสิ้นเสียงมันก็ได้หายไปจากด้านหลังของอลิส
โดยทันที
....ถึงจะแค่แว๊บๆแต่จิตอาฆาตของมันก็ไม่ธรรมดาเลยถ้าเป็นคนปกติทั่วไปมีหวังสลบเหมือดต่อหน้ามันแน่ๆแล้วเจ้าสัปประหลาดแบบนี้น่ะเหรอที่จะต้องมาเจอกับกับคุณหนู มันไม่มีทางเลยที่เธอจะไม่กลัวเมื่ออยู่ต่อหน้ามัน....
แต่ถึงเขาจะกังวลไปก็ไม่ได้อะไรขึ้นมาเพราะว่าสิทธิในการตัดสินใจและคนกุมอำนาจของคฤหาสน์หลังนี้ไม่ใช่เขาแต่เป็นแม่ของโอริกามิซึ่งตอนนี้กำลังเดินอยู่วงการนางแบบจนไม่ค่อยมีเวลากลับมาบ้านเลยสักครั้ง
และเพราะเหตุนี้เองเขาจึงถูกจ้างให้มาเป็นคนคอยดูแลเธอ
อลิสได้เดินไปยังห้องของเธอก่อนจะแอบมองเข้าไปก็ได้พบกับโอริกามิที่กำลังนอนกอดกับเซนะร่างจริงอยู่ ก่อนจะยิ้มแล้วเดินจากไปอย่างช้าๆ"เลสเบี้ยนชัวร์!"
ทางด้านของเซนะหลังจากผ่านมาได้ประมาณชั่วโมงนึงตัวเขาก็ได้เดินลงมาจนถึงโลกชั้นต่อไปและที่ไกลๆนั้นเขาสัมผัสได้ว่ามีใครกำลังสู้กันอยู่จึงรีบวิ่งไปดูยังที่เกิดเหตุโดยทันที
เมื่อมาถึงเขาก็พบกับอามาเนะและเทียร์กำลังสู้กับ duolord ทั้งสามอยู่ระหว่างทางเดินที่ทั้งสองข้างนั้นมีแต่ลาวาเจ้าตัวจึงรีบวิ่งตามมาสมทบทันที
"เฮ้~! เทียร์ปลอดภัยดีใช่ไหม!?"
"ถ้าไม่ใช่อย่างนั้นฉันคงไม่ได้มายืนคุยกับนายอยู่แบบนี้หรอก!"ทักทายเสร็จเธอจึงหันไปหาอามาเนะ
และนี่ก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่ได้พบกับเธอเพราะงั้นพวกเขาจึงไม่ต้องมาแนะนำตัวกันให้เสียเวลา
"ไม่ได้เจอกันนานเลยนะพี่จ๋า"อามาเนะชอบเรียกเซนะว่าพี่จ๋าตั้งแต่สมัยยังเรียนอยู่ที่เดียวกันจึงทำให้มันติดนิสัยมาจนถึงวันนี้
และแน่นอนว่าเทียร์ไม่รู้เรื่องจึงได้รู้สึกหงุดหงิดเธอที่มาเรียกเซนะของเธออย่างสนิทชิดเชื้อแบบนี้ จ้อง...!
"นั่นสิ แต่ถ้าเธออยู่นี่ฉันก็พอเดาได้แล้วว่าคนที่เหลือที่ฉันต้องไปเจอจะเป็นใคร"
"ก็สมกับเป็นพี่จ๋าล่ะนะ"
"ว่าแต่นี่คงเป็นร่างปลอมสินะ ใช่รึเปล่า!?"
"ถูกต้อง! "
ว่าแล้วเธอก็แปลงร่างกลับไปเป็นร่างจริงท่ามกลางความอิจฉาของเทียร์ที่กำลังยืนดูทั้งสองสนทนากันแบบไม่สนใจเธอเลย จ้อง...!
หลังจากคืนร่างเดิมจากสาวน้อยดูเฉื่อยฉาก็ได้กลายเป็นเด็กหนุ่มผมทองสุดโฉดที่ดูหยั่งกับนักเลงไปเลย
และทั้งเทียร์และเซนะต่างก็รู้จักเขาดียิ่งกว่าใครๆ ทั้งสองจึงพร้อมใจกันเรียกชื่อของเขา
"อิซาโยอิ!!!"
"แม่นแล้ว~!"ตอนตอบเขาก็ได้ทำท่าและลีลาไปพร้อมๆกันด้วยจนทั้งสองยังต้องเอือมระอา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น