162
"ทำไมนายถึงไม่เป็นอะไรเลยล่ะ???" เซนะได้มองมาทางซิกด้วยใบหน้าอันแสนตกใจ เธอจำได้ว่าเล่นงานเขาไปจนเกิดบาดแผลขึ้นจำนวนมากบนร่างมันกับยืนยิ้มโดยที่ไม่มีบาดแผลแม้แต่รอยเดียว...
ปริศนานี้เดาได้ไม่ยากเพราะถ้าหากไม่ใช่พลังจากตัวมันเองแล้วก็คงจะเป็นสิ่งที่ติดตัวมา
"อย่างนี้นี่เองแสดงว่าเจ้ามาโกโตะยังไม่เคยบอกถึงพลังของฉันให้แกฟังเเลยสินะ งั้นฉันจะบอกให้เอาบุญพลังของฉัน the refection เป็นพลังแห่งการสะท้อนกลับยังไงล่ะ"
"โอนความเสียหาย..."
"ถูกต้อง พลังนี้สามารถโอนความเสียทั้งหมดที่ตัวเองได้รับส่งผ่านคืนไปได้โดยวิธีการส่งผ่านนั้นคือต้องให้ผู้ใช้พลังนั่นก็คือฉันสัมผัสตัวกับเหยื่อความเสียหายทั้งหมดถึงจะถ่ายโอนไปยังเหยื่อแทน"
"สัมผัสตัว!" เธอได้นึกถึงภาพตอนที่ซิกใช้มือสัมผัสกับตัวของเธอได้ในช่วงของการโจมตีจากดาบที่ 113 ในตอนนั้นหลังจากที่โดนสัมผัสตัวเพียงแค่ไม่กี่วิความเสียหายทั้งหมดก็ได้ถูกโอนออกมาให้เธอทันที
บัดซบ! เราประมาทไป..
เป็นเพราะเราเรเพียร์ถึงได้เป็นแบบนี้...
สาวน้อยได้มองไปยังดาบคู่ใจที่ถืออยู่ที่มือซึ่งเต็มไปด้วยเลือด เธอแทบอยากจะร้องไห้ออกมาเมื่อได้เห็นสภาพของดาบคู่ใจ เรเพียร์เป็นดาบที่สู้มาด้วยกันกับเธอ เป็นดาบที่เธอรักและชอบที่สุด เป็นดาบที่เหมือนกับเป็นเพื่อนพ้องคนหนึ่งเลยก็ว่าได้...
เธอได้กัดปากตัวเองจนเลือดออก หากเธอยังใจเย็นได้เหมือนทุกทีล่ะก็เรื่องแบบนี้คงไม่มีทางเกิดขึ้นแน่ ความคิดนี้ได้วนเวียนอยู่แต่ในหัวของเธอ
"ขอโทษด้วยนะเรเพียร์เป็นเพราะฉันแท้ๆ"
"ถ้ารักมันมากนักเดี๋ยวจะส่งแกตามมันไปเลยก็แล้วกัน ชิราสากิ เซนะ"
ผ้าคลุมสีดำทมิฬที่ติดอยู่ข้างหลังซิกมันได้เปลี่ยนกลายเป็นปีกค้างคาวขนาดยักษ์สองคู่
เขาได้ใช้แรงจากการกระพือปีกพุ่งเข้ามาหาเซนะจนมาประชันหน้ากันกับเธอ
"อย่ามาลามปามซิก!"
หมัดเล็กๆของสาวน้อยได้อัดเข้าไปที่เบ้าหน้าของซิกแบบเต็มๆจนมันกระเด็นไปตั้งหลักด้วยสีหน้าเจ็บแค้น
เซนะในอดีตเคยอยู่กับราชันย์ทุกคนมาก่อน
เพราะงั้นเขาจึงได้เรียนรู้เทคนิคการต่อสู้ของราชันย์แต่ละคนมาไม่มากก็น้อย
หนึ่งในนั้นก็คือศิลปะการต่อสู้ด้วยมือเปล่าจาก ชินคุ อิสึมิ ราชันย์แห่งแสงสว่างที่มีร่างกายแข็งแกร่งมากจนขัดกับรูปลักษณ์ผอมแห้งแรงน้อยของตนซึ่งมีตัวจริงเป็นฮิคาริหมอประจำตัวของเซนะนั่นเอง
สาวน้อยได้เดินออกมาด้วยขาที่เรียกได้ว่าใช้การไม่ได้แล้ว แต่นั่นก็ไม่ใช่ปัญหาสำหรับเธอเพราะว่าเธอนั้นมีจิตใจที่แข็งแกร่งยิ่งกว่าใครๆ แน่นอนว่าความเจ็บปวดทั่วร่างนั้นมันยังไม่หายไปไหน แต่เพียงแค่เธอกำลังฝืนร่างกายให้หนักกว่าทุกทีก็เท่านั้น
"ดูท่าแกอยากจะทรมาณก่อนตายสินะ ได้เลยเดี๋ยวฉันจะทำให้แกได้ตายแบบทรมาณ"
"ฉันคงให้ทำแบบนั้นไม่ได้เพราะงั้นให้นายเก็บเอาไปฝันละกัน"
อยู่ๆร่างกายของสาวน้อยก็ได้มีมวลกระแสลมยักษ์ล้อมรอบตัวของเธอเอาไว้
นี่เป็นท่าที่ไม่สมบูรณ์ที่เธอเองก็ไม่อยากที่จะใช้มันเท่าไหร่นัก มันเป็นการสร้างภาระให้กับร่างกายอย่างหนักจนแทบอยากจะขาดใจตาย
แต่ทว่า... เธอเองก็จะมาแพ้ที่นี่ไม่ได้!
ที่เบื้องหน้าของชัยชนะ คำตอบที่เธออยากได้มารอตลอดกำลังรอเธออยู่ที่นั่น!
กระแสลมอันบ้าคลั่งได้เริ่มทยอยหายไปเรื่อยๆท่ามกลางเซนะที่กำลังเปลี่ยนแปลงไป
ออร่าสีรุ้งได้เกิดขึ้นมารอบๆตัวของเซนะ ถึงแม้จะสัมผัสถึงพลังไม่ได้แต่ซิกก็ไม่ได้ทำสีหน้ายิ้มแย้มเหมือนอย่างเคย หากเขาไม่เคยปะทะกับเธอมาก่อนก็คงยังยิ้มต่อไปแล้วแท้ๆแต่เพราะเป็นเซนะเขาจึงทำแบบนั้นไม่ได้
ชิราสากิ เซนะ แกนี่มันน่าสนใจจริงๆ...
ตัวของซิกได้หยิบดาบขนาดยักษ์มาควงเล่นก่อนจะตั้งดาบหันมาทางเซนะในท่าที่พร้อมสู้
"มาเลยชิราสากิ เซนะ!"
"ฉันเข้ามานานแล้ว..."
สีหน้าของซิกเริ่มบิดพลิ้วไปทันที เขาตกใจมากที่เซนะมาอยู่ตรงหน้าของตนทั้งที่เขาพึ่งพูดจบไปไม่นาน
ดวงตาของเธอได้มองจ้องมาทางเขาด้วยสายตาที่ของคนที่เหนือยิ่งกว่า มันเป็นสายตาของผู้อยู่จุดสูงสุดอย่างแท้จริง
"นี่คือส่วนที่นายทำให้เรเพียร์ต้องพัง"
มือของเซนะข้างหนึ่งได้มีมวลพลังมารวมตัวกันจนสัมผัสถึงพลังของมันได้ มันน่าเหลือเชื่อมากที่เซนะสามารถทำให้ทุกคนเห็นมันได้แบบชัดๆขนาดนี้ ซึ่งนั่นก็เพราะว่าเธอนั้นไม่มีพลัง
บอลแสงสีรุ้งขนาดเท่าลูกบอลได้ถูกสร้างขึ้นมาทันที
เธอใช้มันอัดใส่ร่างของซิกที่ได้เอาปีกมากันเอาไว้...
"นะ..นี่แกไม่น่าจะใช้พลังได้นี่น่า!?" เขาได้พยายามดันท่าของเซนะค้างเอาไว้
"ใช่ ฉันไม่มีแต่รอบตัวฉันมี!"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น