164
"บ้าที่สุดดด~!"
การฟันนี้ได้ฟาดใส่มายังร่างของซิกแบบจังๆโดยได้มีเสาแสงสีม่วงพุ่งตามลงมาใส่ร่างของซิกส์จากบนฟากฟ้า
ท่าพิเศษที่สามารถทำลายได้ทุกเขตอาคมหรือบาเรียต่างๆ
ความจริงแล้วท่านี้มันควรจะใช้เฉพาะทางของมันแต่ความเป็นจริงยิ่งกว่าคือท่านี้ไม่ได้เป็นท่าที่มีคุณสมบัติแบบที่ทุกคนรู้กันแต่อย่างใดและท่านี้ก็ไม่ใช่ท่าเฉพาะทางอีกด้วย
ความจริงในความจริงอีกทีก็คือ..
ท่านี้เป็นหนึ่งในท่าที่มีพลังทำลายล้างมากที่สุดซึ่งมีพลังที่ทัดเทียมหรือไม่ก็มากกว่าท่า อินโฟโน่เวฟ ได้เลย โดยเป็นท่าที่มีข้อจำกัดอยู่อย่างเดียวคือต้องเล่นงานเป้าหมายเพียงหนึ่งอย่างโดยเฉพาะเจาะจงเท่านั้น
มันจึงไม่เหมาะแก่การต่อสู้เป็นหมู่ และเพราะทุกอย่างที่กล่าวมาข้างต้นนี้จึงทำให้เซนะแทบจะไม่ค่อยอยากที่จะใช้ท่านี้สักเท่าไหร่ และอีกหนึ่งในเหตุผลนึงที่ทำให้เธอไม่อยากใช้มันเข้าไปอีกก็เพราะว่าหากมีใครโดนมันแบบจังๆอาจจะมีสิทธิตายได้ในทันที
คุณสมบัติที่แท้จริงของท่านี้คือการทำลายล้างอย่างแท้จริงหรือก็คือ การลบให้หายไป
โดยส่วนมากนั้นทุกคนจะเห็นแต่การต่อสู้ในแบบที่ใช้พลังเข้าปะทะแต่ท่านี้คือการลบล้างให้หายไปโดยมันจะทำให้เป้าหมายหายไปจริงๆหากมีพลังต่ำกว่าเกณฑ์ที่กำหนด
แต่หากรอดมาจากท่านี้มาได้ไม่ว่าจะเป็นกรณีไหนๆทั้งนั้น ร่างกายก็จะสูญเสียพลังไปชั่วขณะและมีแผลตามตัวเกิดขึ้นมามากมายอันเนื่องมาจากการที่รอดมาได้
และสิ่งที่ซิกกำลังเจออยู่ก็คือผลลัพธ์จากหนึ่งในสองตัวเลือกนั้น!
"อ๊ากกกกกก~ หนอยแน่แก~!!!!" ภายในเสาแสงสีม่วงที่มีร่างของซิกอยู่นั้นร่างกายของเขากำลังค่อยๆถูกลบหายลงไปทีละนิดๆ ดวงตาของเขาปริ้นออกมานิดนึงพร้อมกับเลือดที่ไหลออกมาจากลูกตาจำนวนมาก ตรงส่วนของแผลที่มีรอยเปิดอยู่นั้นได้ฉีกกระชากออกจนดูน่าสยดสยอง เลือดที่กระเซ็นออกมาได้กระเด็นไปติดบนใบหน้าของเซนะ
เสียงโหยหวนได้ดังออกมาเรื่อยๆจากในนั้น
ความเจ็บนี้มันได้ไปกระตุ้นให้ความอยากฆ่าของซิกเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ
"ข้าจะฆ่าแกชิราสากิ เซนะ~!!!!"
เสียงของเขาได้ดังลั่นออกมาจากในเสาแสงนั่น
ดวงตาของมันเบิกกว้างขึ้นมาเพื่อจับจ้องร่างของเซนะที่กำลังคุมพลังของท่านี้เอาไว้อยู่
ความแค้น ความโกรธ ความเจ็บปวด ทั้งสามอย่างนี้ได้พุ่งเป้าไปที่เซนะคนเดียว จิตใจที่มุ่งมั่นจะฆ่าเซนะให้ได้นั้นมันได้เริ่มมีผลทำให้เขาแข็งแกร่งขึ้น
"อ๊ากกกกกกกก~!!!"
วู๊บบบ~ ผลจากท่านี้ได้ทำหมดลงไปในไม่กี่วินาทีต่อมา ผลลัพธ์ของมันไม่ได้ทำให้ซิกหายไป กำลังใจของเขานั้นเป็นตัวกระตุ้นให้พลังของเขาเพิ่มมากขึ้น
แต่ความเสียหายที่ได้รับก็สาหัติเอาการ
ร่างของเขาได้ชุ่มไปด้วยเลือดทั่วทั้งร่าง บาดแผลได้เปิดออกมาอย่างน่าสยดสยองชวนอ๊วก ผิวหนังฉีกขาดออกไปหลายต่อหลายจุดจนเปิดให้เห็นเนื้อข้างในได้อย่างชัดเจน เกราะทั้งหมดหรือไอเทมต่างๆที่ติดตัวมาของเขาได้ถูกทำลายลงไปจนหมดสิ้น
ในตอนนี้เขาเหลือเพียงแค่ตัวเปล่าๆที่อาการบาดเจ็บสาหัติจนดูราวกับศพ
แต่นั่นก็ยังไม่ทำให้เขาตายได้
ตัวเขาได้ลุกขึ้นเดินมาหาเซนะที่อาการเริ่มไม่ดีขึ้นทุกที ออร่าสีทองของเขาค่อยๆหายไปเรื่อยๆ
"แกเป็นคนที่สองต่อจากมาโกโตะที่ทำให้ข้าสาหัติได้ขนาดนี้"
สายตาของเขามองมาที่เซนะที่ทรุดตัวลงไปนั่งกับพื้นโดยเริ่มมีอาการหอบขึ้นเรื่อยๆ
"แต่ท่าเทียบกันแล้วเจ้านั่นยังเหนือกว่าแกอีกหลายต่อหลายขุมนัก"
"แฮ่ก แฮ่ก.. "
ลมหายใจของเซนะมันเริ่มถี่ขึ้นอีก
"ดูท่าพลังที่แกได้มาจะหายไปแล้วสินะ และดูเหมือนว่ามันจะมาถึงขีดจำกัดของร่างกายของแกด้วยแล้วสิ" เขาสามารถมองเซนะผ่านทางตาที่บาดเจ็บได้อย่างทะลุปรุโปร่ง เซนะในตอนนี้ได้สูญเสียพลังที่จะต่อกรกับซิกออกไปหมดแล้ว...
สาวน้อยได้กัดปากมองขึ้นมาเพื่อประเชินกับความจริงเบื้องหน้าโดยใช้มือข้างหนึ่งกำเสื้อตรงหัวใจไว้แน่นมาก
"ถูก ต้อง.. แฮ่ก แฮ่ก... "
"ดูท่าแกจะทรมาณนะ"
"สภาพของนายเอง.. ก็ไม่ต่างกัน หรอก!"
"ปากดีแบบนี้สงสัยอยากตายเร็วๆสินะ ข้าจะบอกอะไรเอาไว้อย่างก่อนจะจากกัน ข้ายังไม่ได้เอาจริง!"
ว่าไงนะ! คำนี้ได้ทำให้เซนะถึงกับตาค้าง เธอคิดว่าอย่างน้อยๆก็สามารถสู้ได้อย่างสูสีแล้วแท้ๆ แต่เธอกับคิดผิด!
สีหน้าของซิกได้มีรอยยิ้มผุดขึ้นมาอย่างสะใจ
"ก่อนจะจากกันข้าจะให้เจ้าได้เห็นเอง ถึงพลังของข้าที่เจ้ายังมิอาจทำให้ข้าต้องใช้มัน"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น