190

                 
                                                    ท่ามกลางความงุนงงของพวกเขาภายในเงาทมิฬก็ได้มีอะไรบางอย่างโผล่ออกมา มันได้ลงมาตรงหน้าของมาโกโตะพร้อมๆกับการสลายหายไปของเงาทมิฬ

                                                    "อธิบายได้แล้วล่ะว่าเงานั่นคืออะไร มันคือพลังของเจ้าหมอนี่ซึ่งเกิดมาจากการที่ปลดปล่อยพลังออกมาจนเกิดเป็นรูปร่างๆแปลกๆแบบนั้นแสดงว่าไอเจ้านี่เองก็เป็นผู้ที่ควบคุมพลังได้ระดับสูงถึงขั้นสามารถเปลี่ยนแปลงคุณสมบัติในเรื่องของรูปร่างของพลังได้พอๆกับฉันเลย..."

                                               
                                                    "ถูกเด็กอ่านออกขนาดนี้มันก็แย่น่ะสิ..."

                                                    หยึยยย... เสียงจากมังกรข้างหลังได้ดังขึ้น มันดังเพราะหวั่นเกรงต่อเสียงของเขา

                                                    สาวน้อยและเด็กหนุ่มได้จ้องมายังต้นเสียง

                                                    เจ้านี่ใช่มนุษย์แน่ใช่ไหม!?

                                                    จิตของความตายนี่มันอะไรกัน....

                                                     (ปีศาจชัดๆ)

                                                     หัวโครงกระดูกสีขาวที่ถูกห้อมล้อมไปด้วยเพลิงสีฟ้าราวกับหลุดมาจากในหนังเรื่องหนึ่งกำลังจับจ้องมาทางนี้โดยที่ไม่มีแม้แต่ลูกกระตา มันกำลังเดินเข้ามาหาเด็กหนุ่มกับมังกรปริศนาเรื่อยๆ

                                                     แบบนี้มันยังกับว่า..

                   
                                                     (ยมทูตกำลังเดินมาหาเราเลย!)



                                                     ความตาย ความตายกำลังจะมาหาเราแล้ว!

                                                     ตัวเขาได้รีบปิดแท็บทันที เขารู้ดีว่าถ้าหากมันเห็นเข้ามันอาจจะรู้ก็ดีว่ามีพรรคพวกอยู่อีกคน ด้วยกองกำลังขนาดนี้เซนะไม่มีทางหนีรอดไปได้เลย

                                                     แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็รู้สึกตัวช้าไปจนปล่อยให้มันเห็น ตัวเขาได้ภาวนาว่ามันจะไม่สงสัย

                                                     บัดนี้ความตายได้มายืนอยู่ตรงหน้าของเขาแบบชัดๆแล้ว

                                                     บรรยากาศรอบๆได้เปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือทันที เมฆสีดำทมิฬเริ่มปกคลุมไปทั่วท้องฟ้า สายลมที่สงบนิ่งเริ่มเกรี้ยวกราดขึ้นในขณะที่ทุกอย่างกำลังแย่อยู่แล้ว

                                                     ชุดเกราะสีดำมันวาวได้เสียดสีกับสายลมที่แสนจะกรรโชกจนเกิดเป็นเสียงขึ้นมา ดาบยักษ์ทมิฬได้ถูกเสกขึ้นมาวางไว้บนไหล่จนดูน่าเกรงคราม ผ้าคลุมสีแดงของมันได้โบกสะบัดไปมาจนเห็นร่างกายของมันได้อย่างชัดเจน

                                                      ร่างกายทั้งร่างหุ้มไปด้วยชุดเกราะยกเว้นส่วนหัวที่เป็นโครงกระดูกลุกเป็นไฟ พลังของมันได้ทำให้บรรยากาศรอบๆตัวหนักอึ้งไปหมด

                                                      เช่นเดียวกับเซนะ มาโกโตะเองก็สัมผัสได้เช่นกัน

                                                      คนๆนั้น//ชัดเจน!

       
                                                      ( ไม่ใช่มนุษย์!!! )

                                                      "ก่อนอื่นต้องขอแนะนำตัวข้ามีชื่อว่า...." มันได้หยุดคิดเล็กน้อยก่อนจะพูดต่อ

                                                      "ลืมไปแล้วสิ"

                                                       ( กรรม!)

                                                   
                                                      "เย้~ หนูเองก็เหมือนกันค่ะ คุณเองก็ความจำเสื่อมเหมือนกันสินะ~" สาวน้อยที่หลบอยู่ได้วิ่งออกมาปรากฏตัวข้างๆกับเด็กหนุ่มที่กำลังทำหน้าเหว๋ออยู่

                                                       มันทำให้เด็กหนุ่มตกใจมาก
 
                                                       "เธอจะโผล่ออกมาทำมายยยยยย~!"

                                                       "เจอพวกเดียวกันไงคะ" สาวน้อยได้ทำตาเป็นประกาย

                                                       "เธอโผล่มาผิดสถานการณ์แล้วโว๊ยยยยยย~!!!"

                                                       "เอ๋~!!!!"