193


                                                  หลังจากคำสั่งถูกสั่งไปทำให้ตอนนี้ที่ลานหิมะมีเหลือเพียงแค่พวกเขาสองคนที่กำลังประดาบกันอยู่

                                                  ทั้งสองได้ประดาบกันโดยไม่มีทีท่าว่าจะใช้พลังกันเลยแม้แต่น้อย

                                                  สาเหตุก็มาจากนี่เป็นเพียงแค่การลองเชิงจึงไม่จำเป็นต้องใช้มันให้สิ้นเปลืองพลังงาน

                                                  เจ้านี่มีทักษะการต่อสู้ที่สุดยอดจริงๆ ร่างกายของมันคงเหลือแต่กระดูกไปแล้วแท้ๆแต่มันกลับมีแรงจนยกดาบใหญ่ขนาดนี้ขว้างเล่นไปมาได้อีก

                                                  แถมถ้าวิเคราะห์ดูแล้วเจ้านี่คงสูญเสียความรู้สึกต่างๆไปหมดแล้วเพราะงั้นมันถึงไม่รู้จักกับคำว่าเหนื่อย

                                                  เขาได้ตีลังกาหลบดาบของมันได้อย่างคล่องแคล่ว

                                                  แถมถ้าเป็นความจริงล่ะก็งั้นมันก็แสดงว่ามันไม่มีความรู้สึกเจ็บปวดเช่นกันเพราะงั้นต่อให้โดนฟันขนาดไหนมันก็ไม่รู้สึกเจ็บ!

                                                   ราวกับว่ากำลังสู้อยู่กับเครื่องจักรที่ไม่มีความรู้สึก!

                                                   เขาได้พุ่งลงมาที่พื้นอย่างสวยงามก่อนจะตั้งท่าสำหรับการพร้อมสู้

                                                   มันเองจึงพุ่งเข้ามากระหน่ำฟาดใส่เขาแบบไม่ยั้ง มาโกโตะจึงเป็นฝ่ายตั้งรับอยู่ฝ่ายเดียว

                                                   "วิเคราะห์พอหรือยัง"

                                                   "รู้ด้วยงั้นหรอ.. "

                                                   "สายตาของเธอมันฟ้อง!"

                                                   "สงสัยวันหลังฉันคงต้องใส่แว่นสู้แล้วสินะ"

                                                   ฉึบ! เสียงจากการตัดได้ดังขึ้นมาก่อนการฟาดครั้งใหม่ ที่ตัวดาบทั้งดาบของดาบเล่มยักษ์ได้หักลงไปต่อหน้าต่อตาเจ้าของของมันจนเหลือไว้แต่เพียงด้ามดาบที่กำลังกำคามือของมันอยู่เท่านั้น

                                                    มันได้ขว้างด้ามดาบทิ้งไปก่อนจะเรียกดาบอีกเล่มออกมาแทน

                                                    ก็จริงอยู่ว่าตอนนี้มีช่องโหว่ที่จะโจมตีมากมายแต่เขาก็ไม่ทำ

                                                    และนี่ก็คือข้อเสียของเขา

                                                    ในที่สุดการเปลี่ยนดาบก็ได้เสร็จสิ้นลงไปอย่างรวดเร็ว สถานการณ์ความตึงเครียดจึงกลับคืนมาเป็นอย่างเดิม

                                                     มันได้จ้องมาที่มาโกโตะพร้อมกับระเบิดพลังออกมาจนเห็นเป็นเพลิงสีดำ

                                                     บรรยากาศเริ่มกดดันมากขึ้นเรื่อยๆจนทั้งร่างของเขาสั่นไม่หยุด

                                                     ถ้าหากว่าเราขี้ขลาดสักหน่อยป่านนี้ก็คงจะรอดหรือไม่ก็ถูกตามทันจนถูกฆ่าตายอยู่ดี ทางเลือกไหนๆก็มีแต่ตายกับตายแต่ทำไมกันนะ ทำไมเราถึงต้องเลือกทางนี้...

                                                     ภาพของเซนะจึงได้ผุดขึ้นมาในหัวของเขาเต็มไปหมด

                                                     นั่นสิเนาะ...

                                                     ฉันสู้เพื่อเธอนี่เอง!

                                                     อยู่ๆเขาก็ได้ระเบิดพลังออกมา พลังของเขาเห็นได้ชัดเจนในรูปของวงแหวนสีดำกับเสาสีดำที่พุ่งออกมาจากร่างของเขาเรื่อยๆ

                                                      มันมีรูปร่างและขนาดที่ยิ่งใหญ่จนเทียบไม่ติดกับของโครงกระดูก

                                                      มันไม่ได้หวาดกลัวหรืออะไรทั้งสิ้นหลังจากที่ได้เห็นพลังของมาโกโตะ

                                                      ตรงกันข้าม

                                                      มันกำลังยิ้มอยู่!

                                                     "ถ้าหากว่านายไม่มาตายอยู่ตรงนี้นายก็คงจะเป็นคนที่แข็งแกร่งมากแน่ๆในอนาคต ชิราสากิ มาโกโตะ!"

                                                     "ฉันมาจากอนาคตอยู่แล้วน่ะ เพราะงั้นไม่ต้องหรอก!"