204
ทุกย่างก้าวของมันได้ทำให้หิมะตรงส่วนที่มันเดินผ่านเริ่มละลายจนยุบตัวลงไปเป็นรอยเท้าคล้าวกับรอยเท้าของไดโนเสาร์ซึ่งเป็นสิ่งมีชีวิตที่สูญพันธุ์ไปนานแล้วในช่วงยุคปลายของครีเทเชียสซึ่งเป็นยุคสุดท้ายของไดโนเสาร์
"เป็นอะไรไปเจ้าหนูทำไมไม่บุกเข้ามาล่ะ หรือว่านายกำลังกลัว"
ดวงตาของมันจับจ้องมาที่ร่างของเด็กหนุ่มด้วยเพลิงโลกันต์ที่กำลังลุกโชนอยู่ภายในกระโหลก
ร่างกายของมันแค่ขนาดตัวก็สามารถกดดันมาโกโตะไปได้มากมายแล้ว...
ถ้าเป็นอย่างที่เธอพูดไว้ล่ะก็ถ้าหากเธอมายืนอยู่ตรงนี้แทนฉัน เธอก็คงจะยิ้มออกมาสินะ เซนะ....
ตัวเขาได้มองเห็นถึงใบหน้าในตอนนั้นของเธอ ถึงแม้จะเป็นเพียงแค่จินตนาการแต่ตลอดเวลาที่พวกเขาสองคนร่วมรักกันก็ทำให้ตัวเขาเข้าใจได้เป็นอย่างดีเลยว่า เธอต้องยิ้มแบบนี้ในสถานการณ์แบบนี้อย่างแน่นอน...
"นี่แกน่ะไหนๆก็ไหนๆแล้วฉันขอทราบชื่อจริงของนายหน่อยสิ"
"Zarc ชื่อของข้าคือ Zarc เจ้าจงจำเอาไว้ให้ดีก่อนตาย เจ้าเป็นคนที่ข้ายอมรับเจ้าหนู "
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น