196
นี่ๆ.. ทำไมแม่ถึงได้เก่งคะแนนนี้ล่ะ??? คำถามนี้ของเขาได้ถามกับแม่ของตนในตอนที่ตนเองยังอายุได้เพียงแค่เจ็ดขวบ มาโกโตะในวัยเด็กก็ถูกเรียกว่าอัจฉริยะ แต่เขากลับยังไม่อยากยอมรับมัน และเหตุผลก็เพราะ...
มีคนที่สุดยอดกว่าตัวเขาอยู่ตรงหน้า!
ใช่แล้ว.. คนๆนั้นก็คือแม่ของเขานั่นเอง....
ตัวเขาที่ถูกยกย่องว่าอัจฉริยะนั้นความจริงแล้วคือเขาได้รับการสอนจากอาจารย์ที่เป็นอัจฉริยะยิ่งกว่าซึ่งนั่นก็คือแม่ของเขานั่นเอง
ในช่วงเวลาว่างเขาก็มักจะเรียนสิ่งต่างๆกับแม่ของตน และเพราะว่ามีคนที่เป็นเป้าหมายเขาจึงอยากที่จะเอาชนะและได้เรียนรู้วิธีที่จะเอาชนะแม่ของตน
แต่ทว่า.. เขากลับแพ้แม่ของตนทุกครั้งที่ถ้าแข่งไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรก็ตาม
หากแพ้แค่ครั้งเดียวมันก็คงไม่เท่าไหร่แต่เขากลับแพ้เธอทุกครั้ง
กำลังใจในตอนนั้นของเขาจึงถูกทำลายลงเรื่อยๆ
ผลลัพธ์นั้นจึงค่อยๆแสดงออกมาให้คนรอบข้างได้เห็น
เพราะถูกอัจฉริยะที่เหนือกว่าชนะมาเป็นสิบๆครั้ง ตัวเขาจึงมีแต่ความเจ็บใจอยู่เต็มไปหมด
(อยากระบาย!)
ฉันอยากจะหาที่ระบาย!
ในโรงเรียนเขาได้รับคำท้าทุกอย่างจากคนที่ไม่ชอบใจในตัวของเขาซึ่งนั่นก็เพราะว่าเขาถูกขนานามว่าอัจฉริยะนั่นเอง หากเป็นตอนปกติเขามักจะปฏิเสธคนที่มาท้าโดยให้เหตุผลแบบผ่านๆไปว่า
มันเสียเวลา...
แต่ทว่าตอนนี้มันไม่ใช่ตัวของเขาในแบบเดิมๆ
เขาในตอนนี้อยากจะระเบิดความเก็บกดนี้ราวกับภูเขาไฟที่กำลังจะใกล้ปะทุ
ในการแข่งเขาได้เอาชนะไปด้วยฝีมือที่เหนือยิ่งกว่าเพื่อเป็นการระบายใส่คนอื่น เหล่าผู้ท้าชิงที่ได้เห็นทุกรายต่างพากันลงไปนอนดิ้นด้วยความเจ็บใจ
มันทำให้เขาได้เห็นอีกมุมมองที่ตนไม่เคยได้พบเห็น
ภาพของผู้ที่อ่อนแอที่ถูกทำลายทุกอย่างจนหมดสิ้น
นี่สินะคือมุมมองที่แม่ได้เห็น มุมมองของผู้ที่เหนือยิ่งกว่าแบบสุดๆ
ภาพของเขาได้ซ้อนทับกับภาพของคู่แข่งที่ลงไปนอนกองกับพื้น
มันทำให้เขารู้สึกได้ถึงโลกใหม่ โลกที่เขาจะเข้าใกล้แม่ของตนไปอีกก้าว
มีน้ำยาแค่นี้แล้วยังกล้าปากดีอีกนะ! คำพูดของเขาได้ทำร้ายจิตใจของอีกฝ่ายจนยับเยินไม่เป็นชิ้นดี
เอาอีก! ฉันต้องการมันอีก!
ฉันอยากจะเห็นมันอีก!!!
ในช่วงเวลานั้นความน่ากลัวของเขาจึงทำให้ผู้คนรอบๆข้างไม่กล้ามาสู้กับเขาอีกเลย แต่สำหรับเขาแค่นี้มันยังไม่พอที่จะระบายความในใจ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น