วันอาทิตย์ที่ 1 กรกฎาคม พ.ศ. 2561

หน้าที่ 118


                              เมื่อทุกอย่างเริ่มดีขึ้นตัวเธอเองก็เริ่มที่จะกลับมาเป็นเหมือนเดิมอีกครั้ง  เรเพียร์ได้คว้าตัวของเซนะเข้ามาโอบกอดอย่างนุ่มนวลอีกครั้งโดยใบหน้าของเซนะนั้นก็ได้จมลงไปในร่องอกของเรเพียร์อีกเช่นเคย ในตอนแรกเซนะก็ได้ลนลานแต่พอผ่านไปได้สักพักเธอก็นิ่งและสงบลงอย่างว่าง่าย

                              เธอรู้สึกคุ้นเคยกับสัมผัสอันแสนหอมหวานและอบอุ่นเช่นนี้ มันคือสัมผัสอันแสนจะน่าคิดถึงจากหญิงสาวคนนึงในอดีตถึงแม้จะไม่ใช่แม่แท้ๆของเซนะแต่เธอ อาเรีย ก็เคยทำแบบนี้กับเซนะเหมือนกัน

                              อาเรีย สตาร์ เซเวียร์ แม่แท้ๆของเซสึนะ(โซเฟีย) ในอดีตเซนะเคยอาศัยอยู่ด้วยกันสามคนโดยมีเธอ อาเรียและโซเฟีย ในช่วงนั้นอาเรียได้มอบความรัก ความรู้และทุกอย่างราวกับเป็นลูกแท้ๆของตน เซนะจึงไม่เคยเลยที่จะต้องการความรักจากพ่อแม่ที่แท้จริง



                              \\ เพราะเธอมีคุณแม่อยู่แล้ว //

                             
                              และสิ่งที่ตามมาติดกับของอาเรียก็คือ ภาพของเมือง ภาพของเพื่อนๆ และภาพของโรงเรียนแห่งนั้นในอดีต เธอมีน้ำตาไหลออกมาหยดนึงก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาหาเรเพียร์ด้วยรอยยิ้ม

                              "ขอบคุณนะครับ"

                              "ฉันไม่ได้ทำอะไรเลยค่ะ"เธอตอบกลับด้วยรอยยิ้ม

                              "คุณทำให้ผมตาสว่าง"

                              "งั้นท่านจะทำสิ่งใดต่อไปกันคะ"

                              เธอรอคอยคำตอบจากเซนะอย่างใจจดใจจ่อ ถ้าหากเป็นตามปกติเธอจะเล่นละครเป็นคนเอ๋อๆที่ไม่ได้ความแต่ครั้งนี้ไม่แล้ว

                              \\ เธอจะเอาจริง! //


                              "ผมพอจะรู้สถานการณ์ตอนนี้บ้างแล้วพ่อของผมคงจะเป็นสมาชิกของ darklord หลักฐานคือพิเกียที่เคยบอกกับผมว่า
พ่อของผมฝากผมให้พิเกียเลี้ยง ตรงนี้เองที่ทำให้ผมพอจะเดาได้ไม่ยาก
หากพ่อของผมเป็นคนของ darklord เขาก็จะไม่สามารถใช้ชีวิตเหมือนคนปกติได้เพราะองค์กรณ์นี้เป็นองค์กรณ์ชั่วร้ายแล้วถ้าหากมีคนรู้ว่าผมเป็นลูกของสมาชิกของคนในองค์กรณ์คงจะมีคนตามล่าผมแน่ๆแล้วนั่นอาจจะนำพาซึ่งการต่อสู้เขาจึงให้พิเกียดูแลผมแทนเพื่อปิดบังตัวตนของผมไว้แบบเดียวกับของคุณเฮเรน่าแม่ของไอจังที่แกล้งตายกับพ่อของคุณโครโน่ที่ทิ้งเขาไป ส่วนคุณแม่ของผม..."

                              เธอหยุดพูดถึงเรื่องนี้ทันทีที่จะพูดถึงแม่แท้ๆของตนเรพียร์ที่เริ่มสงสัยถึงความผิดปกตินี้จึงถามขึ้น

                              "พูดต่อสิคะ"

                              "ไม่ล่ะผมไม่พูดดีกว่า"

                              "ท่านพอจะรู้อยู่แล้วสินะคะ เรื่องของท่านแม่ของท่าน"

                              "ผมยังไม่ชัวร์ว่าใช่เขาไหมเพราะงั้นผมต้องพิสูจน์มันก่อนไม่งั้นมันอาจจะทำให้เกิดความเสียหายได้"

                              อันที่จริงเธอรู้ว่าเป็นเขาคนนั้นอย่างแน่นอนแต่เธอก็ไม่กล้าที่จะพูดหรือยอมรับสักเท่าไหร่นัก และหากมันเป็นอย่างที่เธอคิดจริงล่ะก็มันจะกลายเป็นครอบครัวสุดแปลกทันทีเลย

                              "จะว่าไปก็สมกับเป็นลูกของท่านทั้งสองนะคะ ท่านเดาถูกเกือบครึ่งเลย"

                              ท่านทั้งสอง!? ในตอนแรกเธอไม่เคยจะสะกิดใจเลยว่านอกจากพิเกียจะมีคนอื่นที่รู้เรื่องพ่อแม่ของตนด้วย และถ้าหากว่ามีล่ะ!?

                              "คุณเรเพียร์อย่าบอกนะว่าคุณรู้จักคุณพ่อกับคุณแม่จริงๆของผมอยู่แล้วน่ะ!"


                              "ใช่ค่ะ ฉันรู้ แล้วฉันก็รู้ดีด้วย"

                             
                              พลิกล็อค!  หากเรื่องที่เธอพูดนั้นคือความจริงตัวเธอก็เดาได้ไม่ยากแล้วว่าใครกันคือพ่อแม่แท้ๆของตน

                              หากมันคือเรื่องจริงแล้วล่ะก็ครอบครัวสุดแปลกยิ่งกว่าแปลกก็จะถูกสร้างขึ้นทันที...


                             

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น