หน้าที่ 122



                                 เซนะเองก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันแต่เธอสามารถทำอะไรที่คนอื่นทำไม่ได้ได้ด้วย  หนึ่งในนั้นคือความสามารถในการมองคน เพืยงแค่เธอมองเป้าหมายเธอก็จะรับรู้ได้ถึงความแข็งแกร่งทันทีถ้าวัดกันตอนนี้ top 5 ในโรงเรียนนี้ก็คือ เรเพียร์ , ซุบารุ , อุย , เซเรน่า และทับทิมซึ่งอันดับนั้นไล่จากทางซ้ายไปทางขวาตามความแข็งแกร่ง

                                 ทับทิมที่เหมือนจะรู้ตัวแล้วว่าเซนะกำลังประเมินตัวเธออยู่จึงยิ้มให้ก่อนจะหันไปตอบพิเกีย

                                "ฉันเก่งกว่าเซนะนิดนึงเพราะฉันไม่ถนัดการโจมตีจากระยะประชิดตัวนี่จึงเป็นจุดอ่อนของฉันเพียงอย่างเดียว"

                                "เล่นบอกจุดอ่อนกันมาโต้งๆเลยเนี่ยนะ!"

                                "อุ๊บ! เผลอหลุดปากไป" เธอเอามือมาปิดปากก่อนจะหัวเราะคิกคัก ทับทิมเองก็เป็นประเภทเดียวกับเซนะ เธอโกหกไม่เก่ง!

                                "แล้วก็นะ... "สายตาของทับทิมเปลี่ยนมาเป็นสายตาคมขึ้น

                                เธอชี้นิ้วมาทางเซนะแล้วทำการสลาย link ที่ติดตัวกับเซนะทิ้งก่อนจะเปลี่ยนสีหน้ากลับมาตามปกติพร้อมกับหันไปมองเรเพียร์ที่เตรียมชักดาบออกมา

                                "ไม่ดีเลยนะคะที่มาทำอะไรกับเซนะโดยที่ฉันไม่รู้น่ะ"

                                "นี่เธอเป็นใครกันแน่~!!!"

                                "ตอนนี้ฉันคือมิตรค่ะ.. คุณรู้ไว้เพียงแค่นี้ก็พอ"

                                "ขออภัยนะคะท่านเซนะแต่เธอคนนี้อันตรายเกินไป ฉันต้องกำจัด!"

                             
                                เจ้าตัวไม่เคยรู้สึกถึงความอันตรายระดับนี้มาก่อนแถมเธอคนนี้ยังแข็งแกร่งกว่าตนตามอันดับที่เซนะคิดเมื่อกี้นี้อีกด้วย สาเหตุที่เธอรู้ถึงอันดับก็เพราะ link ที่เธอมาร์คเอาไว้บนร่างของเซนะก่อนที่มันจะถูกทำลายด้วยน้ำมือของทับทิม

                                เรพียร์ตั้งดาบขึ้นมาเตรียมพร้อมสู้ ทับทิมจึงได้แต่หัวเราะคิกคัก
                                "ฉันเก่งกว่าเซนะนิดนึงนะคะแบบนี้ยังต้องสู้กันอีกหรอ"

                                "ถ้าเก่งกว่าท่านเซนะนิดนึงฉันก็สามารถตบเธอได้สบายเลยล่ะ!" คำพูดนี้ทำเอาเซนะถึงกับร้องโอดครวญออกมา

                                "ดูเหมือนคุณจะเข้าใจผิดอยู่นะคะ เซนะที่ฉันบอกว่าเก่งกว่านิดนึงคือเซนะในอดีตต่างหากค่ะ"

                                "เธอต้องการจะสื่ออะไรกันแน่"

                                ทับทิมรู้ตัวดีว่าเธอไม่ควรพูดออกมาแต่เพราะอีกเดี๋ยวพวกเซนะก็ต้องรู้เรื่องนี้อยู่ดีค่าของจึงเท่ากัน เพียงแต่ขึ้นอยู่กับเวลาเท่านั้น

                                เธอจึงตัดสินใจบอกไป

                                "เซนะในอดีตนั้นแข็งแกร่งกว่าตอนนี้มากในตอนที่ Little Nova ทีมเก่าของเซนะยังอยู่ แต่หลังจากที่เซนะเกิดอาละวาดขึ้นทำให้พรรคพวกทุกคนต้องสู้กับเซนะเพื่อช่วยเหลือเธอและนั่นจึงเป็นเหตุให้สมาชิกทั้งหมดต้องแยกกันไปตามทางของตน เซนะ นาเดชิโกะ เรนเดียร์ เคียวสุเกะ กาเซ็ท นิโครุและฮิคาริสมาชิกทั้งหมดรวมถึงเทียร์กับคริสโตเฟอร์ก็ได้กระจัดกระจายกันไปแต่ราวกับเป็นเรื่องบังเอิญที่ผู้สืบทอดของพวกเขาได้มาเรียนอยู่ที่เดียวกับเซนะ... "

                                 "งงอ่ะ???" เรเพียร์ได้พูดออกมาอย่างตรงไปตรงมา ในที่นั้นไม่มีใครเข้าใจคำพูดของทับทิมเลย

                                 เว้นก็แต่เซนะ...

                                 เธอรู้จักกับสามคนจากสมาชิกทั้งหมดที่ทับทิมพูด ฮิคาริหมอประจำตัวเธอ นาเดชิโกะแม่ของโอริกามิและก็เคียวสุเกะคนที่เซนะเพิ่งเจอบนดาดฟ้า

                                "นี่คือเรื่องจริงใช่ไหมครับ"

                                "จริงแท้แน่นอนจ๊ะ!"