หน้าที่ 103
"ฉันขอสัญญานะว่าฉันจะเป็นกำลังให้เซนะอยู่เสมอ"
เธอได้พูดออกมาด้วยอารมณ์ที่พาไป ต่อจากนี้เซนะต้องได้พบเจอกับเรื่องต่างๆอีกมากมายเพราะฉะนั้นเธอจึงอยากจะคอยอยู่เคียงข้างกับเซนะ ทั้งจากนี้ และตลอดไป...
"ผมเองก็สัญญาด้วยนะว่าผมจะเป็นกำลังให้กับคุณ ตัวผมรู้ดีว่าตัวเองน่ะไร้พลังแต่ถึงอย่างนั้นผมก็จะพยายามฝึกฝนตัวเองให้เก่งขึ้นๆ มากๆๆๆๆๆๆ มากที่สุด~!!! จนถึงวันนั้น วันที่ผมจะเป็นฝ่ายปกป้องคุณบ้าง... "
สายลมเย็นๆได้พัดผ่านพวกเขา มันทำให้ผมของพวกเธอปลิวไสวไปมา
ดวงตาของทั้งสองได้จ้องมองกัน มันถูกแสงของฟากฟ้ายามค่ำคืนกระทบจนดูเปล่งประกายงดงามยิ่งกว่าอัญมณีใดๆ
"นี่เซนะพวกเราจะกลับมาอยู่ด้วยกันเหมือนเมื่อก่อนจะได้ไหม"
"ถ้าคุณโซเฟียไม่รังเกียจผมล่ะก็ผมก็ยินดีครับ"
"อื้ม~!" คำสั้นๆแต่มาพร้อมกับรอยยิ้มทำเอาเซนะถึงกับหน้าแดง เธอที่ปกติจะเป็นคนที่ทำให้ฝ่ายตรงข้ามหน้าแดงแท้ๆแต่พอโดนเข้าเองเธอถึงกับทำอะไรแทบไม่ถูก
ตัดภาพมาที่ทางฝั่งของโอริกามิที่กำลังนั่งดูเหตุการณ์นี้อยู่ที่บ้าน เธอที่ได้ยินว่าเซนะจะไปอยู่กับโซเฟียเธอถึงกับร้องไห้งอแงออกมากันเลยทีเดียว แง๊~!!!
เมื่อเหตุการณ์ทุกอย่างเริ่มดีขึ้นก็เหมือนกับท้องฟ้าที่ผ่านพ้นลมมรสุมมาได้ ที่ตรงนี้ ณ บนดาดฟ้าของโรงเรียนได้มีความรักบทใหม่ปรากฏขึ้น
ใบหน้าของทั้งองได้ค่อยเขยิบเข้าหากันอย่างช้าๆ และในไม่ช้าริมฝีปากของทั้งสองจึงได้ประกบกัน มันแตกต่างจากตอนของโอริกามิและคนอื่นๆอย่างสิ้นเชิงตรงที่เซนะนั้นมีอารมณ์ร่วมด้วย ทั้งสองได้ดูดปากกันอย่างเมามันส์โดยลืมเรื่องทุกอย่างไปจนหมด ในตอนนี้มีแค่พวกเขาสองคนก็เท่านั้น
ทั้งสองได้ดูดปากกันครั้งแล้วครั้งเล่า...
ลิ้นของพวกเธอได้แลกกันไปมาราวกับจะกลืนกันอยู่แล้ว...
และในไม่ช้าเซนะก็ได้ค่อยๆเอนตัวล้มลงไปนอนกับพื้นจนปล่อยให้โซเฟียขึ้นคร่อมตนในที่สุด เธอไม่รอช้าที่จะละเลงจูบอันเร่าร้อนนี้อย่างเมามันส์
ลีลาของเธอนั้นจัดว่าเด็ดสำหรับใครหลายๆคน และเพราะลีลาการเย้ายวนแบบนี้จึงทำให้เซนะถึงกับไม่ขัดขืนใดๆทั้งสิ้นและปล่อยให้เธอทำต่อไปเรื่อยๆจนกว่าเธอจะพอใจ
จูบอันหอมหวานนี้ทำให้ทั้งสองถึงกับไม่มีทีท่าว่าจะหยุด กลิ่นกายของพวกเธอปนเปกันมั่วไปหมดจนแยกไม่ออกแล้วว่ากลิ่นนี้เป็นของใคร
ขาอ่อนๆขาวๆของโซเฟียได้ขยับไปมาอย่างช้าๆเพื่อให้เข้ากับลีลา ถึงจะมีกระโปรงสวมเอาไว้อยู่แต่ทุกคนก็เห็นขนาดก้นของเธอได้อย่างชัดเจนอันเนื่องมาจากลีลาของเธอ เหงื่อของพวกเธอเริ่มไหลออกมาอย่างช้าๆและในขณะที่พวกเธอกำลังจะทำกันขั้นต่อไปนั้น
จอภาพก็ได้เกิดดับลงไปเสียก่อน!
" 'oh shit!!' , 'oh no~!!!!' , 'fuck you~!!!' , 'ไอจอภาพเฮงซวย~!!!' , 'ข้าเกลียดท่าน~!!!' , 'เอาฉากนี้คืนมา~!!!' , 'ยูริช๊านนนนน~!!!' , 'เอาฉากเรทคืนมา~!!!' , 'ดับทำแมวอาร๊าย~!' , 'ฉายต่อสิโว๊ย~!!!' .... "
ราวกับเป็นการประชด จอภาพที่ดับไปแล้วจึงกลับมาฉายใหม่อีกครั้งแต่คราวนี้ดันเปลี่ยนไปเป็นฉากของการประชุมที่เป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้มีจดหมายมาถึงเซนะแทน
"พวกเราจำเป็นต้องหาสมาชิกเพิ่ม!"
ผู้เฒ่าสูงสุดและมีอำนาจใหญ่สุดได้พูดเช่นนี้ต่อหน้าระดับผู้นำผู้บริหารจักรวาล พวกเขาทุกคนได้เงียบไปหลายต่อหลายนาทีหลังจากที่ได้ฟังความคิดเห็นของผู้เฒ่าสูงสุด บางคนก็เริ่มจับกลุ่มคุยกัน บางคนก็หันไปหาคนใกล้ๆแล้วปรึกษา บางรายก็นั่งครุ่นคิดอยู่คนเดียว
ในเวลาอันพร้อมเพรียงกันทุกคนก็ได้ตัดสินใจกันเสร็จสิ้น และพวกเขาก็เชื่อมั่นในคำตอบของพวกเขา
"ถ้าปู่ว่ายังไงผมก็ว่าตามนั้น"
"ฉัน ok กับข้อเสนอนี้"
"ถึงจะไม่ค่อยโดนใจแต่ฉันก็ตกลง"
"ฉันเห็นด้วย"
"ผ่าน~!"
"good idea!"
"ตามนั้นเลย"
"แล้วแต่ท่านจะบัญชา"
"เอาตามนี้ละกัน"
"ตกลง!"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น