วันศุกร์ที่ 1 มิถุนายน พ.ศ. 2561

หน้าที่ 83

                                    "ท่านเซนะคงยังจะไม่รู้สินะคะว่าท่านพ่อกับท่านแม่ตัวจริงของท่านเป็นใคร"

                                    "จะว่าไปก็จริงแฮะ"เซนะได้เริ่มครุ่นคิดขึ้น เธอเองตอนแรกที่จำความได้ก็มาอยู่ที่เมืองลอนดอนประเทศอังกฤษและถูกโซเฟียช่วยเอาไว้แล้วแถมยังได้อาเรียแม่แท้ๆของโซเฟียรับเข้ามาเป็นลูกบุญธรรมอีกทำให้เธอไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้มาก่อนเลย
                                    ถ้างั้นสาเหตุที่เฮเรน่าพูดถึงเรื่องพ่อแม่ของตนก็แสดงว่าเธอจะต้องมีความเกี่ยวข้องไม่มากก็น้อยกับพ่อแม่ของเซนะอย่างแน่นอน เซนะที่สรุปได้แบบนั้นจึงถามกลับไป

                                   "คุณรู้จักคุณพ่อกับคุณแม่ของผมด้วยอย่างงั้นหรอ"

                                   "มากเลยค่ะ อีกอย่างพิเกียก็รู้อยู่แล้วด้วยนะคะ" เซนะได้หันมามองพิเกียพร้อมกับใช้สายตาจ้องมองราวกับจะบอกว่า นี่รู้อยู่แล้วอย่างงั้นหรอ ก่อนจะหันความสนใจกลับมาที่เฮเรน่าอีกครั้ง

                                   "จะให้ฉันบอกเลยไหมค่ะ ท่านพ่อกับท่านแม่ของท่านเซนะ"

                                   "ไม่ต้องหรอกครับ... ถ้าหากพิเกียยังเก็บเป็นความลับกับผมตัวผมก็คงจะไม่พร้อมที่จะรับรู้มันหรอกอีกอย่างตัวผมก็มีคุณแม่อาเรียกับคุณพ่อฟินิสก์อยู่แล้ว"เธอได้ยิ้มแต่มันก็แฝงไปด้วยความเศร้า ใจนึงก็อยากจะรู้ความจริงแต่ก็กลัวกับความจริงนั้นส่วนอีกใจก็ไม่ต้องการมันเพราะไม่อยากจะสูญเสียคุณพ่อคุณแม่บุญธรรมรวมถึงโซเฟีย

                                   และที่สำคัญที่สุดคือเธอกลัวว่าจะทำให้พวกท่านต้องลำบาก

                                   ลูกสาวของตัวเองชอบแต่งเป็นผู้ชายแถมสอบได้คะแนนศูนย์เสมอ ห่วยทุกๆเรื่องนำพาความซวยมาให้กับคนรอบๆตัว คนเป็นพ่อเป็นแม่คงต้องมีคิดหนักกันบ้างแหละและถึงตัวพ่อแม่จะไม่คิดแต่เซนะคิด!
                                   เธอไม่อยากทำให้คุณพ่อคุณแม่ของตนต้องเดือดร้อน ชั่วแว๊บนึงเซนะก็ถึงกับนึกว่าเป็นการดีสักอีกที่พวกเขาทิ้งตนไปจึงได้หลุดยิ้มออกมาทั้งน้ำตา

                                   "เข้าใจแล้วค่ะ แต่ว่าอีกเดี๋ยวฉันก็คิดว่าพวกท่านทั้งสามต้องได้พบกันแน่ๆเลยค่ะ"

                                    "ทำไมอ่ะ"

                                    "เดี๋ยวท่านก็รู้เองแหละค่ะ"

                                    "บอกมาเลยไม่ได้หรอ~!"

                                    "งั้นใครกันน้อ~ที่พูดว่าไม่ต้องการ"

                                    (ก็ผมเองนี่แหละ!)
                                    ราวกับถูกชกใส่ เซนะถึงกับจุกกับคำพูดที่ตัวเองเคยพูดไว้

                                    "โอเคงั้นผมไม่ถามแล้วครับ"

                                    "งั้นฉันถามมั่งนะคะท่านเซนะรักใครที่สุดค่ะ"คำถามนั้นถึงจะเป็นคำถามเล่นๆของเฮเรน่าแต่ทุกคนก็ดูสนอกสนใจกับคำตอบที่จะออกมาจากปากชองเซนะต่อจากนี้กันอย่างใจจดใจจ่อ
                                    เซนะที่โดนถามจึงมองไปหาพิเกียส่วนพิเกียก็มองมาทางเธอเช่นกัน ทั้งสองตาจ้องมองกันก่อนที่เธอจะหันกลับมาตอบ

                                   "พิเกียได้ป่ะ!"

                                   "ได้ป่ะนี่มันหมายความว่ายังไงกันฟ่ะ!"

                                   นกน้อยไม่รอช้ากระโดดถีบเซนะจนลอยกลางอากาศก่อนจะหันมาหาเฮเรน่าเพื่อหลบใบหน้าแดงแจ๊ที่ไม่อยากจะให้เซนะได้เห็น

                                   "เธอไม่ต้องไปฟังเจ้าเด็กบ้านี่หรอกเฮเรน่า"

                                   "ค่าๆ~!"

                                   "ดีมาก!"

                                   "พิเกียเองก็ชอบท่านเซนะสินะคะ"

                                   "ห่า~!!!"คราวนี้เป็นฝ่ายของพิเกียที่ถึงกับหน้าแดงแทน
ทำให้ทุกคนรู้ว่าพิเกียนั้นชอบเซนะเข้าให้แล้ว

                                     

                                 


 

                                   
                                  

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น