และอีกหนึ่งเหตุผลที่เซนะเลือกมาใช้ดาบนั่นก็เพราะเพื่อปกป้องทับทิม ในบรรดาเหล่าราชันย์ทั้งหมดทับทิมคือคนเดียวที่โจมตีระยะไกลภายในทีมนั้นจึงไม่แปลกที่ถ้าหากเธอจะโดนเล่นงานเป็นคนแรก ขึ้นชื่อว่าโจมตีระยะไกลก็ไม่แปลกเลยที่เธอจะไม่เก่งในการต่อสู้ระยะประชิดเพราะงั้นเซนะจึงเลือกที่จะสู้ด้วยดาบเพื่อทดแทนส่วนที่ทับทิมไม่มี
ถึงแม้ว่ามาจะไม่จำเป็นก็ตามที...
ราชันย์แห่งกาลเวลา นั่นคือสมญานามของทับทิม พลังที่สามารถควบคุมเวลารวมถึงการย้อนเวลาหรือเร่งเวลาให้เร็วขึ้นได้ซึ่งกฏของผู้มีพลังนี้คือห้ามใช้พลังนี้ใส่สิ่งมีชีวิตอื่นๆหากทำการฝืนกฏนี้ผลลัพธ์ก็จะมีอยู่สองอย่างด้วยกันนั่นก็คือ การสูญสลายหายไป หรือไม่ก็ เป็นอมตะ และทับทิมก็ได้ฝืนกฏนี้จนถูกสาปให้เป็นอมตะ
และเพราะเหตุผลที่กล่าวมาข้างต้นจึงทำให้เธอไม่ต้องมีคนคุ้มกันก็ได้ นั่นก็เพราะยังไงๆก็ไม่มีใครฆ่าเธอลง
หลังจากที่เคลียร์งานเสร็จสองสาวก็ได้เดินเคียงคู่กันออกมาจากห้องพยาบาลเพื่อทานข้าว พวกเธอหลังจากที่ออกมาจากห้องสิ่งแรกที่ทั้งสองรับรู้ได้เลยนั่นก็คือ เสียง มีเสียงดังโหวกเหวกกันให้แซ๊ดซึ่งนี่เป็นสิ่งที่ทุกคนต้องพบต้องเจอก่อนที่จะเริ่มงานเทศกาล ในตอนนี้ทางเดินเริ่มประดับขึ้นด้วยสิ่งของสีสันสดใส บางคนก็แบกของวิ่งไปมากันอย่างสนุกสนาน ส่วนบางคนก็เริ่มจัดแจงสั่งการคนอื่นๆ
''เป็นช่วงที่วุ่นๆดีจังแฮะ"
"ก็ใกล้งานเทศกาลเข้ามาสักทุกทีแล้วนิครับ"
''ว่าแต่เซนะรู้อ่ะเปล่าว่าห้องเราทำอะไร''
''ไม่รู้ครับพอดีหลับอยู่''
"ก็ใกล้งานเทศกาลเข้ามาสักทุกทีแล้วนิครับ"
''ว่าแต่เซนะรู้อ่ะเปล่าว่าห้องเราทำอะไร''
''ไม่รู้ครับพอดีหลับอยู่''
( เจริญเถอะ! )
"คุณฮิคาริรู้ป่ะ''
''รู้จิ เมดคาเฟ่น่ะ''
( NANI~! ) สังหรณ์ของเธอบอกว่าจะมีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้นบางทีมันอาจจะเกี่ยวกับคนที่เสนอเมดคาเฟ่ก็เป็นไปได้ และยังไม่ทันขาดคำตัวการที่เสนอเรื่องนี้ก็ได้เดินทางมาหาเธอแบบประจวบเหมาะ
เธอคือ ดี เซเรน่า เด็กสาวแห่งโรงเรียนสตรีนั่นเอง
''ในที่สุดก็เจอตัวสักทีเซนะเค้าตามหาตัวอยู่ตั้งนาน"สาวน้อยเริ่มเดินเข้ามาควงแขนเซนะต่อหน้าต่อตาฮิคาริ
"หาผมทำไมอ่ะ!?"
"ตัดชุดไงเซนะต้องไปเป็นเมดน่ะ"
"นี่อย่าบอกนะว่าคนที่เสนอเมดคาเฟ่ก็คือ!?"
"ใช่ฉันเองแหละ"
ตรงอย่างที่เธอสังหรณ์เอาไว้เป๊ะๆ เซนะจึงลนลานขึ้นมาทันที
"ผะ ผมคงเป็นให้ไม่ได้หรอก"
"เพราะเป็นผู้ชายใช่ม๊าไม่เป็นไรๆเดี๋ยวฉันจะทำให้เซนะต้องติดใจด้วยชุดเมดสุดน่ารักเอง"
( เขารู้ทันอ่ะ )
"แง๊~! เค้าไม่อยากเป็นเมดอ่า~!" แต่ถึงจะร้องไห้เพื่อขอความเห็นใจก็ไม่ได้ผลกับดี เธอได้ลากเซนะไปยังห้องของตนต่อหน้าต่อตาฮิคาริ ในตอนนี้ห้องนั้นมีแต่ผู้หญิงเต็มไปหมดโดยพวกเขากำลังทำการวัดไซส์เพื่อที่จะเตรียมตัดชุด การปรากฏตัวของเซนะจึงทำให้สาวๆถึงกับเขินอายกันบ้างเล็กน้อยเพราะเนื่องจากเซนะในโหมดนี้ดูเหมือนกับผู้ชายแถมคนในห้องนี้ 90% ยังเป็นคนที่ชอบเซนะอีกด้วยซึ่งแม้แต่ดีก็ยังไม่เว้น
"เอาล่ะมาเริ่มวัดทุกซอกทุกมุมของเซนะกันดีกว่า~!" ออร่าชั่วร้ายของเธอบ่งบอกได้ถึงจุดประสงค์ร้ายได้อย่างชัดเจนแจ่มแจ้ง เซนะจึงค่อยๆก้าวถอยหลังเพื่อเตรียมจะหนีออกจากห้องนั้น
"เอิ่ม... ผมเพิ่งนึกขึ้นมาได้ว่าผมมีธุระเพราะงั้นผมขอตัวได้ไหมครับ"
"ไม่ปล่อยให้หนีหรอกน่า!"
ดีได้กระโจนเข้ามาหาเซนะด้วยความคิดยิ่งกว่าอกุศลก่อนจะมีมือปริศนาออกมาจับหน้าของเธอเอาไว้ด้วยความโมโหนั่นจึงทำให้เซนะรอดไปได้อย่างหวุดหวิด มือปริศนานั้นไม่ใช่ของใครอื่นมันคือมือของโอริกามินั่นเอง
"คิดจะทำอะไรงั้นหรือดี" ภายใต้รอยยิ้มนั้นกับมีออร่าสุดน่ากลัวอยู่รอบๆมันทำให้ดีถึงกับต้องกลืนน้ำลายเลยทีเดียว
"กะ ก็แบบวัดขนาดชุดไง แฮะๆๆ... "
( ตายแน๊ ตายแน๊ )
"โอเค ฉันเชื่อ"
( หึ เป็นไปดั่งกลอุบาย )
"เชื่อก็บ้าแล้วย่ะ!" ไม่ทันไรดีก็โดนเขวี้ยงออกนอกหน้าต่างไปอิหรอบเดียวกับตอนฉากของมุเก็นก่อนจะตกลงกับพื้นพร้อมกับมีเสียงดังอิ๊ดอ๊อดดังตามมาติดๆ เจ็บ~!!
"นี่แหละคือบทลงโทษสำหรับการมายุ่งกับเซนะของฉัน"
"งั้นฉันขอถามแทรกหน่อยได้ไหม" สาวสวยสุดฮ็อตได้พูดขึ้น
''ว่ามาสิยูกะ"
''แล้วเราจะตัดชุดให้กับเซนะได้ยังไงถ้าหากไม่มีการวัดไซส์"
"เรื่องนั้นสบายมากเพราะขนาดทุกอย่างของเซนะฉันแอบวัดมาหมดแล้วส่วนเรื่องชุดของพวกเราเดี๋ยวทางฉันจะจัดการเองพวกเธอแค่ทำในส่วนของชุดตนเองไปก็พอ "
"ถ้าเธอว่าแบบนั้นก็เอาตามนั้นละกัน เอาล่ะทุกคนทำงานกันต่อได้"
แป๊ะ แป๊ะ เสียงตบมือของเธอได้นำมาซึ่งการทำงานอีกครั้ง ทุกคนได้เริ่มดำเนินงานกันต่ออย่างสนุกสนาน เซนะถึงกับอดชื่นชมในตัวของยูกะไม่ได้เลยจริงๆ เธอเป็นถึงกรรมการนักเรียน เป็นถึงราชันย์แห่งรัตติกาล และเป็นถึงหัวหน้าห้อง 5 อีกด้วย ตำแหน่งเหล่านี้คงไม่ได้มาเล่นๆถ้าหากเธอไม่เก่งจริง
สักวันหนึ่งเราคงจะเป็นแบบเขาได้มั่งไหมน้า~!....
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น