หน้าที่ 97
การแจกใบปลิวนั้นถึงจะดูผิวเผินจะเป็นเรื่องง่ายๆแต่อันที่จริงนั้นมันกลับมีความเสี่ยงสูง เหล่าคนแจกใบปลิวหลายคนต้องเผชิญกับแดด ลม ฝน และที่นักกว่าคือการที่ไม่มีคนสนใจรับใบปลิวของตนเลยแม้แต่น้อย พวกเขาต้องพบกับวันวานแบบนี้อยู่เสมอจนมีบางครั้งต้องหนักใจ
แต่นั่นก็ไม่ใช่ปัญหาสำหรับเซนะ นั่นก็เพราะเขาไม่ได้แจกใบปลิว!
"ผมได้สร้างเว็บบอร์ดของผมเอาไว้แล้วเพิ่มเติมมาก็คือผมได้ปั่นกระทู้ของผมให้ขึ้นติดท็อป 10 จนตอนนี้มีคนติดตามผมถึง 100, 000 คนเพราะงั้นที่เหลือก็แค่ถ่ายภาพใบปลิวแล้วโพสลงในเว็บเท่านี้เราก็จะไม่ต้องไปเดินแจกใบปลิวให้เสียเวลา!"
เซนะได้ใช้คอมในห้องพยาบาลอย่างคล่องแคล่วราวกับเป็นเซียนทางด้านนี้ ตลอดเวลาที่ภาพของเธอถูกฉายให้คนทั้งโลกดูนั้นพวกเขาก็ยังไม่เคยเห็นเธอเล่นคอมเลยแม้แต่น้อย
เพราะงั้นจึงไม่แปลกที่ทุกคนจะอ้าปากค้างให้กับเธอที่ตอนนี้ไม่ต่างกับเหล่าเกมเมอร์ขั้นโปรเพลยเยอร์
"จะว่าไปเซนะ เธอใช้คอมครั้งล่าสุดเมื่อไหร่อ่ะ"
"ประมาณ 5 ปีได้ครับ ทำไมหรอ~!?"
"คือแบบเธอจำรหัสได้ป่ะ"
"เอิ่ม.... "เธอถึงกับหน้าเสียไปเลยเมื่อเจอกับคำถามนี้ ผ่านมานับจากตอนนั้นถึง 5 ปี เป็นใครก็ตามก็ต้องมีบ้างที่จะลืมรหัสของตน เซนะถึงกับรีบใส่รหัสผ่านที่ตนพอจำได้แบบรัวๆแต่ก็ไม่ได้ผล
"i meet you!"
\\ รหัสผ่านไม่ถูกต้อง //
"london team!"
\\ รหัสผ่านไม่ถูกต้อง //
"คุณโซเฟีย!"
\\ รหัสผ่านไม่ถูกต้อง //
"คัพ D"
\\ รหัสผ่านไม่ถูกต้อง //
"แล้วอะไรอ่ะ~!"
\\ รหัสผ่านไม่ถูกต้อง //
"เค้ายังไม่ได้พิมพ์เลย!!!"
เธอได้นอนหมอบลงไปด้วยความสิ้นหวังแบบสุดๆ มันจบแล้ว~!... เธอได้พบกับทางตัน ทางตันที่ชื่อว่า 5 ปี
ในตอนนี้หัวเธอมืดแปดด้านไปหมด
บุคคลที่สามที่คอยเฝ้ามองเธออยู่แบบห่างๆจึงปรากฏตัวขึ้นมาท่ามกลางความสิ้นหวังเพื่อช่วยเหลือเธอ ชายผู้มาพร้อมกับผมสีทองและดวงตาสีน้ำเงินแบบเดียวกับเธอ อดีตคือชายผู้ได้รับสมญานามว่า Master king ปัจจุบันฉายานี้เขาก็ยังคงได้มันไปและในศึกครั้งล่าสุดเขาก็ยังต่อสู้กับเซนะจนเกือบจะชนะมาแล้ว
ชายผู้ซึ่งถูกกล่าวขานว่าแข็งแกร่งที่สุดในโรงเรียนแห่งนี้ นามของเขานั้นก็คือ
ซาวานางิ เซสึนะ รองประธาน(ถูกกล่าวขาน)แห่งโรงเรียนชิโอมินั่นเอง
"รหัสผ่านคือ Evol Sena ลองใส่ไปดูสิ"
"E..vol Se.. na!"
เธอที่ได้รับรหัสมาจึงรีบพิมพ์ใส่อย่างรวดเร็ว และผลที่ออกมานั้นก็คือ
\\ รหัสผ่านถูกต้อง //
"ได้แล้ว! ขอบคุณมากนะ คับ.. " เสียงขอบคุณได้แผ่วลงเมื่อเซนะหันกลับมาก็ไม่พบกับเซสึนะเสียแล้ว ดูเหมือนว่าเขาจะอาศัยเวลาตอนที่เธอใส่รหัสเดินออกไปในตอนนั้น
...ขอบคุณมากนะครับ...
สาวน้อยได้หันหลังกลับมาทำงานของตนต่อ
"ว๊า~! จำนวนคนติดตามลดฮวบเลยอ่ะ!"
"ก็หายไปตั้ง 5 ปีนี่น่า"
"คุณฮิคาริคิดว่าจำนวนคนแค่นี้พอไหมครับ"
"ไหวอยู่ๆ เดี๋ยวฉันช่วยด้วยอีกแรงละกัน"
"โอเคครับ!"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น