วันพุธที่ 6 มิถุนายน พ.ศ. 2561

หน้าที่ 88


                            ทุกๆอย่างกำลังจะจบลงในไม่ช้า.....

                            ท่ามกลางฝูงชนจำนวนหนึ่ง ทุกคนไม่รู้เลยว่านี่เป็นการเข่นฆ่ากันจริงๆจะมีก็แต่เซสึนะกับซุบารุที่เพิ่งรู้แล้วว่านี่ไม่ใช่การฝึกซ้อมแต่กว่าที่ทั้งสองจะรู้ตัวก็ได้สายเกินไปแล้ว พวกเขาหยุดมันไม่ได้แล้ว!
                             ....ลาก่อนทุกคน ลาก่อนเซนะ....


                             ทุกอย่างได้เงียบลง นานขึ้น นานขึ้นเรื่อยๆ  มันนานเกินไปสำหรับการสังหารเธอ

                             อุยได้ค่อยๆลืมตาขึ้นเพื่อมองหาคำตอบ ตัวเธอได้พบว่าไม่มีร่างของเซนะอยู่ตรงหน้าเธอเสียแล้ว

                             ''เซนะล่ะ'' คำตอบของความสงสัยนั้นเองก็อยู่ไม่ไกลเมื่อทั้งห้องพร้อมใจกันชี้ไปที่ๆหนึ่งในโรงยิม ซึ่งที่ตรงนั้นก็มีร่างของเซนะที่กำลังนอนหมอบใต้บาทาของพิเกียนกน้อยคู่หูของตน ดูเหมือนเธอกำลังจะโดนสวดยับเลย

                             '' เฮ้ย! เซนะเคนโด้เขาให้ใช้แค่ดาบโว๊ย!''

                             '' หยวนๆหน่อยจิ''

                            '' กฏไม่ได้มีให้แหกโว๊ยยย!''นกน้อยได้อัดบาทาใส่หน้าเธอซ้ำ
                           
                             ดูเหมือนเธอจะได้สติคืนมาแล้ว อุยจึงรีบปรับตัวอย่างรวดเร็ว

                             '' ไหงเป็นงี้อ่ะ???''

                             '' ฉันก็ไม่รู้''

                             '' แต่ฉันรู้อ่ะ''

                             เด็กสาวผมทองได้เดินออกมาพร้อมกับรอยยิ้ม เธอคือ ฮิคาริ เด็กสาวห้องพยาบาล
ผู้ซึ่งเป็นถึงราชันย์ที่เคยอยู่ในทีมเดียวกัับเซนะมาก่อน

                             '' เซนะเขาได้สติขึ้นมาน่ะ ดูเหมือนเจ้าตัวจะเริ่มจับทางพลังของตัวเองได้แล้ว''

                             อุยได้มองไปหาเซนะด้วยใบหน้าซีดเผือก  นี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้สู้กับเซนะมันได้ทำให้เธอรู้ว่าเซนะนั้นอันตรายมากๆ ไม่ใช่เพียงแต่ใช้ธาติได้ทุกธาติแต่เธอยังมีพลังแฝงที่หน้ากลัวแล้วถ้าหากนับเทียร์ที่เป็น duo ของตัวเธอเองเข้าไปด้วยก็ไม่แปลกใจที่เธอจะน่ากลัวได้ขนาดนี้
                           
                             '' นี่พิเกียเลิกถีบฉันจะได้ไหม'' สาวน้อยได้หันไปบอกกับนกน้อยที่ตอนนี้กำลังใช้บาทายันหน้าผากเธออย่างเมามันส์ นกน้อยที่ได้ยินแบบนั้นจึงเลิกถีบ

                             '' ถ้าเข้าใจก็ดี!''

                             '' นี่พิเกียเคยได้ยินชื่อ little nova บ้างอ่ะป่ะ''

                             '' ไม่เคยอ่ะ ทำไมหรอ...''

                             '' ฉันฝันเห็นน่ะ... ฝันเห็นคนกลุ่มหนึ่งที่ใช้ชื่อนี้มารวมตัวกันอีกครั้งดูเหมือนว่าพวกเขาจะมีเหตุผลให้ต้องแยกย้ายกันไปและฉันก็ฝันพวกเขาทั้งสิบคนกำลังสู้อยู่กับคนๆหนึ่งที่ดูชั่วร้ายมากๆอีกด้วย''

                             '' ฉันอึ้งตั้งแต่จำนวนสมาชิกแล้วอ่ะ แค่ 10 คนเนี่ยนะ''

                             '' อื้ม แค่ 10 คนนั่นแหละ''

                             (ใครฟ่ะ!) นกน้อยได้พยายามนึกสุดชีวิตแต่ก็ดูเหมือนว่าเขาจะนึกไม่ออกจึงได้แต่ส่ายหน้าโบกมือ เซนะที่เห็นแบบนั้นจึงทำได้แต่ถอนหายใจเธอรู้สึกว่าเรื่องนี้มันสำคัญมากๆสำหรับตน มันเหมือนจะต้องเป็นเรื่องที่เธอจะต้องพยายามนึกออกให้ได้โดยเร็วที่สุด ดูเหมือนว่าเรื่องนี้มันจะมีส่วนเกี่ยวกับอะไรสักอย่างที่ทำให้ความทรงจำของเธอนั้นหายไป

                              และในภาพนั้นก็มีตัวเธออยู่ด้วย


                              แต่มันเป็นภาพที่เธอดูแปลกออกไปมาก มากสักจนแม้แต่ตัวเธอเองก็แทบจะจำไม่ได้เลยว่าเป็นตัวเธอ


                               ผมสีส้มถูกย้อมเป็นสีดำยิ่งกว่านิลกาฬ ดวงตาจากสีน้ำเงินสุดสว่างไสวกลับกลายเป็นดวงตาสีแดงฉานที่ยิ่งกว่าไฟจากนรก ที่ข้างๆตัวเธอมีวัตถุสองอย่างคล้ายโซ่สีดำลอยอยู่ ถึงจะเห็นแค่นั้นแต่เธอก็พอจะสรุปได้แล้วว่าตัวเธอในตอนนั้นเป็นคนไม่ดีอย่างแน่นอน และ little nova ก็คือองค์กรณ์ที่มาหยุดตน ท่ามกลางเธอและ little nova สถานที่ตรงนั้นมีแต่ซากเมืองที่พังพินาศลง ผู้คนต่างพากันล้มตาย เมืองค่อยๆพังทลายลงเรื่อยๆ ทุกสิ่งทุกอย่างนั้นแย่มากจนเธอแทบรับกับสภาพนั้นไม่ได้จนต้องเบือนหน้าหนี ก่อนที่ความฝันจะจบลงตาของใครบางคนก็ได้จับจ้องมาที่เธอเขาไม่ใช่ใครอื่น

                               ตัวเธออีกเวอร์ชั่นนั่นเอง....
                           
                 
































































ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น